Zoeken

Trefwoorden | Uitgebreid zoeken

Andries Boone (Leuven, 11 januari 1977) is al meer dan 20 jaar actief als professioneel muzikant. Zowel in het live-circuit als in het studiosessie-gegeven is hij allesbehalve een onbekende naam. Na zijn middelbare studies Moderne Talen – Wetenschappen aan het Don Bosco Instituut te Haacht en het volledige traject notenleer, samenspel en viool af te werken aan het Conservatorium van Leuven, behaalde hij een Master (Licentiaat) Moderne Geschiedenis aan de KUL. Na zijn universitaire studies volgde hij een korte opleiding jazzviool aan de befaamde “Jazz Studio” te Antwerpen. Op mandoline was Andries autodidact, accordeon volgde hij doorheen de jaren privé bij Patrick Janssens te Scherpenheuvel.

Tijdens zijn studies in het middelbaar was Andries al heel actief als muzikant. Zo speelde hij vanaf zijn 12de tot zijn 18de onder leiding van zijn vader Hubert Boone bij het volksmuziekorkest voor jongeren “Polka Galop”. Met Polka Galop speelden ze uitgebreid in binnen -en buitenland. Zo speelden ze ondermeer in het voorprogramma van Luka Bloom, stonden ze op het befaamde folkfestival van Saint-Chartier in Frankrijk en op het Dranouter Folkfestival in eigen land. Polka Galop ging meermaals op tournee in Rusland en Oekraïne, waar ze te gast waren in pionierskampen en concerteerden op riviercruises.

Op 18-jarige leeftijd richtte Andries de folkrock-band “De Architecten Van De Toekomst” op en werd hij actief in de jazzy crossover-band “Playmobiel”. Die laatste band werd gecureerd door 30CC Leuven en kwam onder leiding van multi-instrumentalist Geert Waegeman (Cro Magnon). Met “De Architecten Van De Toekomst” werd er haast in elk jeugdhuis van Vlaanderen gespeeld en werd er ondermeer ook op Dranouter Folkfestival en Marktrock Leuven gespeeld. Met de band “Playmobiel” werd er vaak geconcerteerd in Vlaamse culturele centra. Andries was naast muzikant en bezieler-oprichter ook boeker van deze bands.

Vanaf 2001 stond Andries naast talloze nationale en internationale artiesten op het podium in binnen- en buitenland. Zo werd hij van 2001 tot en met 2003 vaste begeleider bij Will Tura en van 2002 tot en met 2005 was hij de vaste side-kick van Guy Swinnen (The Scabs). Vanaf 2001 werd Andries een veelgevraagd freelance muzikant voor talloze muziekprogramma’s en live-bands. Zo werkte hij mee aan enkele TV-shows zoals “De Laatste Show” en “Biebabelula” en begeleidde hij tal bekende artiesten zoals ondermeer Wim Opbrouck, Yevgueni, Hevia en Cara Dillon tijdens hun tournees of televisieoptredens. Vanaf 2004 tot en met 2009 speelde Andries Boone vast in het orkest van de betreurde Yasmine en nam hij verschillende platen en dvd’s met haar op. Tussen 2002 en nu nam Andries Boone meer dan 100 albums op met allerlei artiesten, van o.a Guido Belcanto, Tijs Vanneste, Will Tura, Monza, Paul Michiels, Guy Swinnen, Neeka, Get Ready, Philippe Robrecht, Wim opbrouck, Astrijd Nijgh, Wim Mertens, Stoomboot tot TV reeksen zoals “Stille Waters” en “Nieuw Texas”.

Vanaf 2004 begon Andries ook met het uitbrengen van albums van eigen productiesen gaf hij meermaals muzikale stages voor jongeren voor Musica. Zo richtte hij na “De Architecten Van De Toekomst” de experimentele band The Ballroomquartet op. Met dit viertal werd er tussen 2004 en 2012 uitvoerig getourd in binnen -en buitenland (voornamelijk Frankrijk, Duitsland en Nederland).

The Ballroomquartet ontstond meer specifiek in het najaar van 2001. Enkele optredens later komt de groep als winnaar uit de muziekwedstrijd Rockvonk 2002. Met het minialbum Ballroom on the Rocks (2002) en de single Death Valley (2003) ging de bal voor het viertal aan het rollen. De plaat werd opgenomen door het Red Tape Studio-duo ‘Monsieur Paul’ (Triggerfinger) en Filip Goris. De pers is vrijwel unaniem lovend over de plaat en de eerste langspeler “Surfing Sufi” uit 2004 krijgt uitstekende recensies in Belgische en Nederlandse bladen. Aan airplay heeft de band evenmin gebrek. De filmische kwaliteiten van de muziek worden door diverse televisiemakers opgemerkt en gebruikt.

Met de ongewone combinatie van instrumenten en invloeden heeft The Ballroomquartet een originele sound. Ze vermengden op een ongeziene wijze akoestische instrumenten en electronica. Klassieke instrumenten zoals mandoline, viool en accordeon werden volledig vervormd door effecten en apparatuur wat resulteerde in een zeer origineel en ongewoon geluid. De effecten, synthesizers, vocoders en allerlei elektronica geven hun muziek een eigentijds en bij momenten heel experimenteel karakter. In 2009 wisten ze hierdoor Blixa Bargeld (Nick Cave & The Bad Seeds en Einstürzende Neubauten ) te strikken als producer voor hun titelloze plaat uit 2009. In datzelfde jaar schreef het viertal de soundtrack voor de langspeler “Lena” van regisseur Christophe Van Rompaey (Aanrijding In Moscou).

Vanaf 2007 startte Boone een intensieve samenwerking met singer-songwriter Lennaert Maes. Als vast lid van Lennaert zijn band Lenny & De Wespen werkte hij als co-producer mee bij het tot stand brengen van de full-albums “Instant” en “Zin”. In 2020 werd het fel bejubelde Pleisterplaat album uitgebracht. Andries Boone was samen met Lennaert Maes ook de producer van de trilogie “Soundtrack van de Demerbroeken”, “Iet me Ziel” en “Als De Nacht”. Aan deze albums, die focussen op het erfgoed uit hun geboortestreek Vlaams-Brabant, koppelden Maes en Boone bijhorende muzikale wandelingen waarmee in 2020 de 'Streekidentiteit'-award van toerisme Vlaams-Brabant werd gewonnen.

In 2011 zag het album ‘soundtrack van de Demerbroeken’ het licht. Het mystieke natuurgebied en de verhalen van Ernest Claes inspireerden Maes en Boone en gasten als Jan De Wilde, Annelies Brosens (Laïs) en Guy Swinnen tot een cd met bijhorende tournee die in de Vlaamse pers heel wat positieve kritieken kreeg. In 2013 werd het tweede deel van de erfgoed-trilogie gemaakt. Met in totaal meer dan 90 Leuvense muzikanten waren ze de bezielers van het album “Iet me Ziel” dat focust rond het erfgoed van de stad Leuven. Een jaar later maakte het duo het finale derde deel van de erfgoed-trilogie, “Als De Nacht”. “Als De Nacht” is een album rond sagen en legenden uit de provincie Vlaams-Brabant.

Door de goede respons op Andries zijn eigen producties werd hij ook meer en meer gevraagd als producer voor andere bands. Zo producete hij ondermeer het debuut album van The Rose Mountain Light Parade (2013), de opvolger van de Belpop-groep uit de jaren negentig ‘The Pop-Gun’ en het debuutalbum van singersongwriter Niels Boutsen, beter bekend als ‘Stoomboot’ (2014).

Samen Met Lennaert Maes en Chris Carlier maakt Andries al meer dan tien jaar voorstellingen voor anderstaligen, vooral nieuwkomers, die Nederlands leren. Dit project, ‘Lennaert & De Bonski’s’, is een enorm succes. Zo speelde het drietal intussen al voor meer dan 25.000 mensen in 10 verschillende landen waar Nederlands wordt geleerd. Zo werden de Bonski's een echte merknaam voor studenten Nederlands. Er werden al vier cd’s met educatief materiaal gemaakt en werd er ook al meermaals getourd voor studenten Nederlands in Indonesië, Tsjechië, Slovakijë, Frankrijk, Nederland en Duitsland.

In 2011 richtte Andries Boone het mandoline-kwartet “MANdolinMAN” op. Wat oorspronkelijk als een éénvoudig cadeau voor zijn vader Hubert Boone zijn 70ste verjaardag was bedoeld, groeide uit tot een internationaal succes. Nog datzelfde jaar werd hun eerste album “Old Tunes, Dusted Down” uitgebracht. Het was een album waarop de traditionele volksmuziek uit Vlaanderen die door Andries zijn vader Hubert Boone via intens veldwerk was opgetekend in de jaren’60 en ’70, op een moderne manier tot leven werd gebracht op vier mandolines. Door het tijdloze en verrassend exotische karakter werd het album al snel opgepikt door het internationale Engelse Label ARC (Ravi Shankar, Clannad… ) en bereikte het in 2012 een top tien notering van The World Music Charts in o.a. Canada. Het was ongezien dat de “Polka uit Perk” een internationaal succes werd.

In 2013 werd voor een zijstapje van het traditionele repertoire gekozen en werd het album “MANdolinMAN plays Bossa Nova” uitgebracht. In 2017 koos het viertal opnieuw voor een album met Vlaamse traditionele volksmuziek, “Unfolding The Roots”. Als artistiek leider en bezieler van het kwartet besloot Boone om het album samen met producer Luc Weytjens (Zap Mama, Monza…) te maken. Die laatste gaf een nog meer moderne gelaagdheid aan de traditionele melodieën door toevoegingen van minimale electronica en synths. Boone leerde enorm veel uit deze samenwerking en zag mogelijkheden voor de verdere toekomst van het kwartet. Het album was dan ook een voorbode voor het latere album Houtekiet dat de ‘Flanders Folk Award’ kreeg voor beste album 2022 en een samenwerking was tussen electronica wizard Mathijs Bertel (Ansatz Der Maschine) en het kwartet. De jury loofde de diepere gelaagdheid van het album waar oud en nieuw samenkwam en de geslaagde eclectische sound.

Tussen 2012 en 2018 tourde MANdolinMAN intens. Zo speelden ze meermaals in Canada, Duitsland, Nederland en Frankrijk en werd er ook getourd in Finland, de Shetlandeilanden, VK, Denemarken en Spanje. Bij het uitbrengen van de cd “MANdolinMAN plays Bossa Nova” was het viertal te gast als voorprogramma van Madredeus op het wereldvermaarde reizende Mimo festival in Brazilië en werd er geconcerteerd in Brasilia en de Unesco steden Paraty, Olinda en Ouro Preto. In de periode 2017 – 2022 was Boone ook de bedenker en bezieler van enkele projecten die MANdolinMAN op poten zette en tot doel had om het kwartet meer bekendheid te geven bij het grote publiek in eigen land, meer bepaald de projecten “MANdolinMAN Invites” en “Bazaar Bizar”.

Met “MANdolinMAN Invites” werden verschillende culturele seizoenen in GC De Wildeman van Herent bekende en minder bekende zangers begeleid door het mandoline-kwartet. Samen met jazz-dwarsfluitist Stefan Bracaval werden zo ondermeer Roosbeef, de veel te vroeg overleden Tom Pintens, Vive La Fête, Alain Louie en Jan De Smet begeleid. Bazaar Bizar was het vervolg van enkele van deze ‘MANdolinMAN Invites’-sessies en resulteerde in een uitgebreide tournee doorheen de culturele centra in Vlaanderen waarbij de mandoline en MANdolinMAN centraal stonden in de begeleiding van Jan De Smet, Herr Seele en Liliane Saint-Pierre. Met Bazaar Bizar werden in totaal een 30tal culturele centra aangedaan en kreeg het kwartet nationalere bekendheid en erkenning.

Tussen 2015 en 2018 was MANdolinMAN ook het vaste huisorkest van het Merodefestival. Zo werden onder meer Rob Johnson, Martin Simpson, Nancy Kerr, Ulrika Boden en Sofia Sanden, Courou De Berra, Tim Eriksen en Fay Hield begeleid.

Na twee succesvolle albums met eigentijdse bewerkingen van traditionele muziek uit onze streken (“Old Tunes, Dusted Down” & “Unfolding The Roots”), ging MANdolinMAN samen met Mathijs Bertel (Ansatz Der Maschine) in 2021 zoals eerder vermeld nog een stap verder in het uitwerken van dit repertoire. Door het toevoegen van samples, beats en soundscapes kregen de oude melodieën een nieuwe, ongehoorde en organische sound en vormden ze de perfecte soundtrack bij de door Jonas Van Thielen herschreven versie van “Houtekiet” (1939) van Gerard Walschap. Het gezelschap trok door Vlaanderen met acteur Jeroen Lenaerts die het boek vertelde. De muziektheater voorstelling werd gekleurd met projecties van Lot Vandekeybus. Naast een “Flanders Folk Award” voor beste album kreeg het kwartet lovende reacties voor deze voorstelling. In het voorjaar van 2024 gaat het gezelschap met deze voorstelling opnieuw op tournee doorheen enkele culturele centra.

In 2019 bracht Boone zijn eerste soloalbum ‘C.O.L.O.R.S’ uit. C.O.L.O.R.S is een instrumentaal album dat werd opgebouwd rond het geluid van de akoestische mandoline en waarvoor Boone inspiratie haalde bij hedendaagse bigbands, barokmuziek en filmcomponisten als Henry Mancini en Lalo Schifrin. Alle tracks hun benamingen zijn geïnspireerd op de industriële poëzie van de Leuvense artiest Peter Van Eyck, die kleuren die hij waarneemt verbindt met kleurnamen die autofabrikanten gebruiken. Het album was de eerste cd die werd uitgebracht bij het jonge Trad Records label van Jeroen Geerinck en Ward Dhoore en was de start van een lange samenwerking.

In 2021 verscheen het tweede solo-album van Andries Boone, “T.I.M.E.L.A.P.S.E”. Het album kwam tot stand tijdens de tweede Covid-lockdown in 2020. Elke track van het album correspondeert met een specifiek moment in de tijd, is verbonden met een emotie en weerspiegelt een filmische stemming en gemoedstoestand. Accordina, mandoline en piano vormen de basisklank van het album. Electrische bas en hoorn kleuren alle tracks. Een crossover geluid dat balanceert tussen minimalistische pianomuziek en jazzy filmmuziek, maar altijd geïnspireerd door Barokmuziek en traditionele volksmuziek, meer bepaald Kaukasische etnische muziek. De accordina speelt een belangrijke rol op deze denkbeeldige soundtrack. De accordina is een blaasinstrument uit de jaren 30. Het klinkt een beetje zoals de chromatische mondharmonica en het instrument is ook mondgeblazen, maar het instrument wordt bespeeld door knoppen zoals een knopaccordeon. Het instrument is bijna uitgestorven.

Met "C.O.N.V.E.R.S.A.T.I.O.N.S” (release mei 2023) bracht Andries Boone zijn derde soloalbum uit. Het album is het sluitstuk van een trilogie waarin de akoestische mandoline volledig centraal staat, na "C.O.L.O.R.S" (2019) en "T.I.M.E.L.A.P.S.E" (2021).

Op "C.O.N.V.E.R.S.A.T.I.O.N.S” treedt de akoestische mandoline in dialoog met de elektrische mandoline. Boone levert zijn meest progressieve en filmische folkalbum tot nog toe af, gekruid met viool, accordeon, bass-synthesizer, doedelzak, drums en draailier. Grote inspiratiebronnen voor het nieuwe album zijn Mike Oldfields "Discovery" (1984) en Pink Floyds "Wish you were here" (1975). Het merendeel van de instrumenten wordt door Boone zelf bespeeld, maar er staan tal van mooie muzikale gastbijdragen op het album. Zo zorgde Mario Goossens (Triggerfinger) voor drumpartijen en bespeelde Michel Hatzigeorgiou (Aka Moon, Toots Thielemans, Philippe Catherine) de bouzouki. De strijkersarrangementen werden gemaakt door Koen Toté. Kunstenaar Stijn Vandebril zorgde voor een aantal zeer mooie figuratieve zwart/wit houtskooltekeningen van Andries die de basis van het artwork zijn.

De laatste jaren was Andries Boone ook live vooral actief bij Guido Belcanto waar hij sinds 2012 vast bij speelt. Hij nam al 5 albums met deze artiest op. Ook werkte Andries Boone de laatste jaren nauw samen met Liliane Saint-Pierre, Tijs Vanneste en Philippe Robrecht. In 2020 producete hij het album Karma van Liliane Saint-Pierre en werkte hij mee aan de album ‘2020’ en ‘2021’ van Philippe Robrecht. Andries Boone is naast live – en studiomuzikant, componist ook songschrijver voor diverse artiesten. Zo schreef hij al songs voor ondermeer Vive La Fête, Paul Michiels, Lennaert Maes & Liliane Saint-Pierre. In augustus 2023 was Andries docent samenspel voor beginners op de stage voor traditionele volksmuziek in Gooik.