Flowers For Breakfast

Categorie:groep / artiest
Genre(s):pop
Huidige/voormalige leden:Stoffel Verlackt, Tine Reymer, Tom Pintens, Benjamin Boutreur, Chris Cleiren, Roel Poriau
Gastleden:Benjamin Boutreur

Biografie

Uit het Belgische pop- & rockarchief: Flowers for Breakfast is een Antwerps groepje die een origineel soort popmuziek maken. Hun debuut dateert van 1995. De groep bestaat uit zes jonge mensen die aanvankelijk startten met een soort cover-groepje en met nummers van Prince en zo op de planken staan. Na wat experimenteren brachten ze in 1995 de maxi-CD single "Nervous" uit. De single brengt hen onmiddellijk heel wat airplay op. Een jaar later waren ze er echter al minder enthousiast over : "Er werd nauwelijks iets mee gebeurd. We hadden een manager en een platenfirma die niet begrepen wat we wilden en die het belachelijke idee hadden om van ons de nieuwe K's Choice te maken. Pas dit jaar kunnen we ons vrijmaken om écht veel op te treden, songs te schrijven en ze op te nemen. Lang wachten heeft overigens ook zijn voordelen : de nummers die we indertijd schreven, zijn vandaag niet meer om aan te horen. Zelfs de single van vorig jaar vinden we nu niet meer te doen, stel je voor dat we vier jaar gelden een CD hadden opgenomen." Twee leden van Flowers for Breakfast (Tom Pintens en Benjamin Boutreur) zijn ook lid van Zita Swoon, de groep van voormalige basspeler van dEUS, Stef Kamil Carlens. Andere leden zijn ook actief binnen het theater (Blauwe Maandag Cie.). "We vallen op dit moment van het ene project in het andere, maar we zijn jong en we zijn bezig, al beseffen we dat we vroeg of laat waarschijnlijk zullen moeten kiezen. Het is niet realistisch om te denken dat je bij drie redelijk succesvolle groepen kunt blijven spelen : op plaat gaat dat nog, maar het toeren valt niet te combineren". Over de kruisbestuivingen binnen de "Antwerpse scène", zeiden ze in 1996 : "Het is natuurlijk een feit dat iedereen daar bij iedereen speelt. Je neemt je persoonlijkheid en je stijl uiteraard mee naar de andere groepen. En dan ligt het voor de hand om te vergelijken. Men zegt dat Quicksand Valley klinkt als iets van dEUS. Misschien. We hebben laatst nog een affiche gevonden van vijf jaar geleden, waarop wij samen met hen op een free podium stonden in Essen. We bedoelen maar : we zijn ongeveer allemaal tezelfder tijd begonnen en dEUS is er op een bepaald moment uitgeschoten. Maar zij zijn niet de oorzaak van ons bestaan. Wij verwachten trouwens niet dat wij zo snel omhoogschieten, we ambiëren meer een carrière en een levensduur à Los Lobos." In 1996 nemen ze de CD met de intrigerende titel "Baron Samedi conducts the Onion Philharmonique" voor een grote platenfirma (Mercury) op. 'Baron Samedi' is een fictief personage, een eenzaat die een bijeengeraapt orkest 'Onions' laat spelen. Een aankondiging voor een optreden zei : "Het album bevat 15 titels, soms met een biografische achtergrond, dan weer dromen die muzikaal vertaald zijn of gewoonweg absurde verhaaltjes. De sfeer is beurtelings dromerig, donker, luchthartig en bezwerend. Stilistisch zigzagt het tussen strakgespannen Soci-Youth pop, trip-hopachtige klankvelden en gewoon, mooie folky pop van onmiskenbaar Europese komaf (met een glansrol voor zangeres Tine Reymer)". De plaat werd gevolgd door een kleine toer doorheen Europa. In 1998 begon de groep aan de opnames voor een tweede plaat, zonder Benjamin Boutreur, die ook bij Zita Swoon de deur al had dichtgedaan om de swingende mambo big band El Tattoo del Tigre te gaan oprichten). De vooruitgeschoven single "A Shiny Future" klom hoog in de Afrekening, maar de plaat zelf werd iets minder goed ontvangen. Vooral een recensie in Humo zette nogal wat kwaad bloed : "ligt er een plaatje in de bus van - even tellen - vijf mensen uit Antwerpen die zó braaf en artistiekerig klinken dat je slechts in half-comateuze toestand aan het eind van hun plaat geraakt. Flowers For Breakfast is braaf zoals in ‘op veel te jonge leeftijd saai en drammerig’. En artistiekerig zoals in ‘bevriend met de Antwerpse zes, maar nooit van Truman Capote, The Sex Pistols, Schopenhauer, de Dalai Lama en Public Enemy gehoord’" Volgens Tine en Tom was deze cd wel "een grote stap voorwaarts. Deze cd hebben we veel meer voorbereid. De vorige dat was eigenlijk meer een knutselplaat. Nu hadden we de songs al eerst geschreven, en zijn we daarna in de studio gedoken om ze op te nemen. Toch een groot verschil." Tine Reymer werkt ondertussen ook verder aan haar acteercarrière, met rollen in onder meer "Recht op recht", "Shades", de Belgisch-Amerikaanse co-productie met o.m. drankorgel Mickey Rourke, televisieserie "Sedes & Belli" en voetbalfilm "Team Spirit"). Tom Pintens is zeer druk in de weer met Zita Swoon en heeft ook nog een zijproject genaamd "2000 monkeys". Roel Poriau is in de weer met Think of One en ging in 1999 met deze groep opnemen in het Marokaanse Marrakech. Stoffel Verlackt werd dan weer een aantal maal bij de herenigde Metal Molly waargenomen, en speelt ook in het reuze-mambo orkest El Tattoo del Tigre of de americana-country band Chitlin' Fooks. In 2001 werd er nog een halfslachtige poging gedaan om Flowers for Breakfast opnieuw bij elkaar te brengen - Tine had weer zin in het spelen in een band gekregen door haar korte optredens met De Mens waarmee ze de single "Denk je nog aan mij" had opgenomen - maar toen dit niet echt lukte, hakte Tine de knoop door en verklaarde dat Flowers For Breakfast niet langer bestaat. Haar muzikale plannen voor de toekomst bestaan uit een "all female band". Leden : - Tine Reymer: zang - Tom Pintens: zang, gitaar, toetsen - Benjamin Boutreur: sax - Stoffel Verlackt: gitaar - Chris Cleiren: bas - Roel Poriau: drums (Auteur: Dirk Houbrechts)

Selectieve discografie

HomeboundHomebound (1998)
Rock / Alternative, Pop / Rock
Flowers For Breakfast		 Baron Samedi conducts the Onion PhilharmoniqueBaron Samedi conducts the Onion Philharmonique (1996)
Rock / Alternative
Flowers For Breakfast

Verwante items in de databank

Persknipsels/Artikels:
(Wat is dit?)		De grote jazzroof (21.03.2014)
'Vroeger was ik de aangever, nu de spits' (06.11.2003)
Tom Pintens waagt zich aan solozang (21.10.2003)