Running days
| Type: | album |
|---|
| Formaat: | CD |
|---|
| Uitvoerder(s): | J. Bernardt |
|---|
| Label(s): | PIAS Belgium |
|---|
| Label code: | PIASR965CDX |
|---|
| Releasedatum: | 16.06.2017 |
|---|
| Aanwezig in Muziekcentrum | neen |
|---|
| Genre(s): | Rock / Alternative |
|---|
| Taal: | Engels |
|---|
Track-info
| 1. | On fire |
| 2. | Calm down |
| 3. | The other man |
| 4. | The question |
| 5. | High low (Interlude) |
| 6. | Wicked streets |
| 7. | My own game |
| 8. | The direction |
| 9. | Motel |
| 10. | Running days |
Perscommentaren
"Als enige van de Balthazarjongens begon Deprez zijn soloproject met een leeg canvas, op Running Days maakt hij optimaal gebruik van dat verrassingseffect. Zwoele r&b, geknutsel met loops en Kraftwerk-synths en weinig subtiele knipogen naar urban en gospel verbergen dat Deprez hier vooral zijn hart lucht." (...) "Een prachtplaat" (*****)
Dennis Van Goethem, Het Nieuwsblad, p.21, 13.06.2017
"'Running Days' is een lome zomerplaat die niet aan uptempo doet. Loom, zoals ook Kendrick Lamar loom kan zijn. De beats lijken weggelopen uit vroege hiphop: kurkdroog en hinkstapspringend. Deprez trekt er het merendeel van zijn songs mee op gang. Ook de toetsen en de synths blijven to the point: nergens weidse klanktapijten, maar spaarzaam beroerd daar waar ze het meest nodig zijn." (****)
Jurgen Beckers, Humo, 20.06.2017, p.174
"J. Bernardt klinkt in Deprezs hoofd alsof Balthazar na Applause een andere richting was ingeslagen. Maar zowel bij Warhaus als Zimmerman en J. Bernardt hoort hij toch alleen songs die nooit op een plaat van Balthazar konden belanden."
Gunter Van Assche, De Morgen, 16.06.2017, p.18
"In veertig minuten weerklinken tien sexy popliedjes met een r&b feel en een vage Balthazarzweem." (****)
Tom Zonderman, De Standaard, 17.06.2017, p.c8
"Een flegmatieke electroshuffle, gedempte gitaarlijntjes, percussief geratel, een kloeke hiphopbeat, jazzy kopergetoeter, een nederige pianogedachte: zijn palet is breed maar nooit klit die overvloed samen, transparantie en dosering dirigeren zijn penseelstreken. Een James Blake met meer blos en een licht verende tred? Misschien springen sommige songs er te weinig uit. Maar we zien J. Bernardt
graag nog verder gaan, met zijn basketsloefkes aan." (***)
Kurt Blondeel, Focus Knack, 14.06.2017, p.45
"Dankzij elektronische ritmes en zijn oude voorliefde voor r&b en hiphop heeft dat een bijzonder sfeervol, soms dansbaar, maar tekstueel vaak diepgaand album opgeleverd." (...) "Dat gaat nog wat worden straks, die twee voormannen van Warhaus en J. Bernardt terug bij elkaar. Klasbakken"
Willem Jongeneelen, OOR 2017/06, juni 2017, p.84
