De doden hebben het goed II
Track-info
| 1. | Ontzieling |
| 2. | Cataract |
| 3. | De doden hebben het goed II |
| 4. | Smeekbede |
Perscommentaren
"een halfuur durende hypnotiserende trip vol loodzware riffs, verpletterende drums en onverstaanbare kreten. Kernwoorden: trance, noise, angst, dood. Vrolijk word je er niet van, maar dat geldt wel voor meer dingen momenteel. Hoogtepunt van deze plaat is het titelnummer: een bezwerende song die als een ijzige mantra nog dagen door je hoofd blijft spoken. Tot je aan de lokroep toegeeft en het nummer nog eens opzet. En nog eens. Met deze plaat schiet Wiegedood pal in de roos."
Tom De Smet, Het Nieuwsblad, 09.02.2017, p.20
"Waarom zou het trio [..] ook maar iets wijzigen of naar vernieuwing zoeken? De bedoeling van Wiegedood was van bij aanvang gewoon dat de drie zin hadden om een ouderwets potje black metal te spelen, zoals zij het zelf het liefst horen. En dat is nu net wat ze op dit album, en het vorige, doen. Aan de alsmaar groeiende meute die Wiegedood in de armen sluit, maakt het trio hiermee de juiste keuze. Bovendien, als Demoldex, Seynaeve en Coppers het niet meer leuk zouden vinden, zou Wiegedood een snelle dood beschoren zijn. Maar nu nog niet. Nu balanceert Wiegedood tussen sfeer opwekken en beuken, klinkt alles behoorlijk schel en is de 'Ontzieling' zo heftig dat een 'Smeekbede' niets uithaalt."
(pb), Gonzo Circus, maart 2017, p.82
