Id!ots II
Track-info
| 1. | Backk |
| 2. | Little birds |
| 3. | Crossing borders |
| 4. | Pakistan |
| 5. | Overrated |
| 6. | Run run run |
| 7. | Urang utang boogie |
| 8. | Bricks to dust |
| 9. | High |
| 10. | Never look back |
Perscommentaren
"Eerlijke rock-'n-roll hoeft niet wereldschokkend te zijn, zolang het maar rauw en smerig is. En dat bewijst ID!OTS ook op zijn tweede plaat." (...) "II blijkt voor ID!OTS geen stijlbreuk na het uitstekende debuut. Het geheel klinkt nu nog strakker, volwassener en diverser." (***1/2)
Wim Wilri, De Morgen, 25.02.2016, p.22
"De erfenis van The Kids? Die zit knus in het DNA van Id!ots" (...) "Klassieke punkrock zwaait nog steeds de plak, maar naast de referenties aan The Stranglers en The Clash horen we ook oriëntaalse psychedelica (in ‘Pakistan’) en stuurse shoegaze (in ‘Run run run’). Het experimentele ‘Urang utang boogie’ slalomt dan weer van Zappa naar Evil Superstars. Knap hoe de Gentenaars die invloeden in elkaar haken of ze soms gewoon ruwweg laten botsen. Het warm water vinden Id!ots niet uit, maar dat vragen we niet van dit soort olijke bands." (***)
Sasha Van der Speeten, De Standaard, 17.02.2016, p.D8
(...) "snotapen wezen gewaarschuwd: Luc Dufourmont (zittend lid van de Bende van de Roste) en combo weten al langer hoe ze stof tussen oren moeten wegblazen. II kan weer bogen op een mokerproductie, maar de luchtweerstand is lager, het doel sneller bereikt. Backk zet de vuige toon met een powerpunkstampede, Little Birds verdeelt de gitaren meer mathematisch, maar is even verschroeiend, en Pakistanen Run Run Run zijn ronduit duurzame songs. Maar plaathelft twee zwalpt op bruinekroegendadaïsme: de lijntjes tussen Franstalig parlando, gierende gitaarlicks en een van Suicide geleende baslijn moet u zelf trekken." (***)
Kurt Blondeel, Focus Knack, 24.02.2016, p.42
(...) "II borduurt verder op het patroon van zijn voorganger: wilde, opruiende rock in het verlengde van bands als The Hives. Al is er op deze tweede ID!OTS-schijf toch wat meer ruimte voor variatie: in de afsluiter Never Look Backk horen we zowaar een piano, en ook in andere nummers is er wat meer ruimte voor verfijning, verrassing en vertraging. Maar vergis u niet: de hoofdmoot blijft nooit wereldschokkende maar steevast lekkere en smerige rock, die u zich vooral live moet laten smaken." (***)
Tom De Smet, Het Nieuwsblad, 04.03.2016, p.24
"[Id!ots] rockt op II wat breder dan op het debuut uit 2014. 'Backk' rockt als The Hives in hun beste jaren, in het grappige Urang Utang Boog¡e lijkt het alsof The Birthday party op een fout feestje in Hollywood terechtkwam. Luc [Dufourmont] kruipt dan maar al te graag in de rol van de door een piercing van een clitoris verblinde zot."
Willem Jongeneelen, OOR april 2016, p.78
"Met hun tweede album schakelen de West-Vlamingen een versnelling hoger. Aan hoge snelheid raast het openingsnummer ‘Backk’ door het gehoorkanaal. Eens de geluidsbarrière is doorbroken, katapulteert deze plaat de nietsvermoedende luisteraar naar een alternatieve rockdimensie waarin bluesy, erotische stoneruitspattingen (‘Little Birds’), spacy gitaarriffs (‘Run Run Run’) en de diepe bariton van Roste Luc Dufourmont op ‘Urang Utang Boogie’ - waaraan niemand minder dan de legendarische Roland een bijdrage leverde - elkaar naadloos aanvullen. Met snedige gitaarsolo’s, stemgeluiden recht uit de onderbuik, doelgerichte baslijnen en naarstig slagwerk neemt de band een vaste plaats in in de Belgische rockscene. ID!OTS zijn helemaal Backk!"
(dvv), RifRaf #273, maart 2016, p.16
