Thilda
Track-info
| 1. | Ignorance |
| 2. | Seagull City |
| 3. | Shepherd's shadow |
| 4. | Revolution |
| 5. | 1600 |
| 6. | A little meditation |
| 7. | Silver spoon |
| 8. | Wishing well |
| 9. | When the bad is gone |
| 10. | Hunter's moon |
| 11. | Hey times |
| 12. | Jewel pleasures |
Perscommentaren
"King Dalton speelt op het kruispunt tussen elektronische muziek en americana en blikt op Noord Afrika. Die combinatie maakt de muziek hitsig en meeslepend. Het is dansmuziek zonder beats, trancemuziek voor de 21ste eeuw. (...) "In wezen horen we folk en blues, maar vaak zijn de songs experimenteel, en altijd is de verpakking ongehoord." (...) "Met ook nog industriële accenten in de percussie en exotische kleuren in de harmonie is King Dalton vandaag zonder meer de boeiendste Vlaamse tranceband" (****)
Peter Vantyghem, 2 september 2015, p.8
"King Dalton [..] kruisen folk met invloeden uit Azië en Afrika, schuwen dance niet, en toveren op gezette tijdstippen met hetzelfde gemak een zucht funk uit het instrumentarium. Een groeiplaat, ook. Want zo eclectisch kom je ze niet vaak tegen." (***)
Bart Steenhaut, De Morgen, 03.09.2015, p.23
"Naast twee sterke stemmen (de hoge is van zanger/songschrijver Pieter De Meester, de iets lagere van zangeres Jorunn Bauweraerts) kleurt ook het niet alledaagse instrumentarium de muziek vaak bijzonder fraai in. Er is plaats voor traditionele gitaren, maar ook voor een bouzouki, autoharp, banjo, sitar, baritonsax, akoestische bas
en een rommelkit vol staal." (...) "Fans kunnen dansen op de groove van opener lgnorance. Tijdens de verstilde, uiterst gevoelige afsluiter Jewel Pleasure komen ze uiteindelijk ook weer volledig tot rust. Unieke band."
Willem Jongeneelen, OOR 2015/09, september 2015, p.88
"Hun nummers vertonen [..] meestal heel wat ragfijne laagjes die zich pas bij herbeluistering laten ontsluieren. Sommige nummers lieten ze bewust doorlopen om te vermijden dat fragiele veelkleurige zeepbellen voortijdig doorprikt
werden. Opmerkelijk is ook dat Jorunn en Pieter de zangpartijen haast integraal in harmoniezang presenteren, en hoewel laatstgenoemde (met zijn stem die vaak vergeleken wordt met die van Stef Kamil Carlens) domineert, is het heerlijk
ook op die andere golving te vertoeven." (...) "Deze 'psychedelische folktronica' doet verlangen naar meer."
Bart Vanoutrive, Folk Magazine 2016/1, maart 2016, p.50
"'Give me permission to go, I'm on a mission you know', klinkt het bevlogen en ambitieus op openingstrack ‘Ignorance’. Waar supergroep King Dalton naartoe trekt op het tweede album ‘Thilda’ is onduidelijk. Het enige wat vast staat is dat het ver van hier is en onherbergzaam is. Verder is er geen enkele zekerheid en net dat maakt het extra spannend. Harmonie houdt niet lang stand, maar wordt door dreigende blazers en distortion (‘Seagull City’), overstuurde oosterse klanken (‘A Little Meditation’) en Afrikaanse deuntjes en grimmige bassen (‘Silver Spoon’) omver geblazen. Met ‘Hunter’s Moon’ bewijzen de Daltons dat ze folkinvloeden ook vlot in een dancenummer kunnen gieten. De krasse stem van frontman Pieter De Meester leeft in perfecte symbiose met die van Jorunn Bauweraerts, soms glashelder, dan weer extatisch en hysterisch. Zinderend, eclectisch en verrassend. (hdb) kan dan ook niet anders dan haar goedkeuring geven!"
Heleen De Bisschop, RifRaf #268, september 2015, p.19
