The Market
Track-info
1. | Love to the lens |
2. | Hole in the market |
3. | The hand |
4. | Dear Ann (worthless on the market) |
5. | Are you with me? |
6. | Love, you don't scare me any more |
7. | She is my mechanic |
8. | It's funny 'cause it's true |
9. | Gimme entertainment |
10. | A sea of Chablis |
Perscommentaren
"De groep wil méér zijn dan de Belgische Editors. De Belgische Franz Ferdinand, dan? Althans, dat is wat hoekige synthpopsongs als Love to the Lens, She is my Mechanic en de single Hole in the Market suggereren. Zelf getuigt frontman Kristof Uittebroek ditmaal over invloeden van Abba, disco, funk en glamrock. Verwacht geen al te bruuske koerswijziging; Customs klinkt melodieus, dansbaar en radiovriendelijk als vanouds. Wie deze groep altijd
al heeft gelust, gaat zich aan The Market geen buil vallen." (***)
Gunter Jacobs, Gazet Van Antwerpen, 01.02.2014, p.39
"Het is even wennen, die nieuwe, derde Customs. Maar eerlijk is eerlijk: na een aantal luisterbeurten wordt de volumeknop stelselmatig een beetje meer open gedraaid en blijkt ‘The Market’ stapsgewijs zijn ware aard te onthullen. Die toont een nieuw gezicht van Customs, zoals single ‘Hole In The Market’ al liet vermoeden: het viertal laat zich van zijn meest dansbare kant horen en dat gaat hen duidelijk goed af. Hoewel die nieuwe aanpak Customs een frisser geluid en een nieuw elan geeft, zijn er ook schoonheidsfoutjes, zoals het ietwat suffe ‘The Hand’, maar daar staat dan weer tegenover dat met songs als ‘Love, You Don’t Scare Me Anymore’ op heerlijke wijze naar kitscherige poedelrock uit de jaren tachtig geknipoogd wordt, zonder echter in de valkuilen te trappen. Fijne aanpak!"
(jvb), RifRaf #252, februari 2014, p.20
"Uittebroek weet nog altijd hoe pakkende songs in elkaar horen te steken, alleen verwijzen ze nu weer naar andere inspiratiebronnen. The Hand lijkt op iets uit de mindere periode van Franz Ferdinand, de rest is wat funkier, losser en bezit wat meer invloeden uit de seventies. Het geheel is nog luchtiger dan het voorheen al was."
Willem Jongeneelen, OOR 02, februari 2014, p. 88