Jardin Electronique / De Karekiet van Karakas
| Type: | split release |
|---|
| Formaat: | Vinyl LP |
|---|
| Uitvoerder(s): | Keith Fullerton Whitman, Floris Vanhoof |
|---|
| Label(s): | Shelter Press |
|---|
| Label code: | SP017/R6 |
|---|
| Releasedatum: | 01.06.2013 |
|---|
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
|---|
| Genre(s): | electronica, improvisatie / experimenteel |
|---|
| Taal: | Instrumentaal |
|---|
Track-info
| A1. | Keith Fullerton Whitman - Automatic ping |
| A2. | Keith Fullerton Whitman - Automatic melody |
| A3. | Keith Fullerton Whitman - Automatic drums |
| A4. | Keith Fullerton Whitman - Automatic drums with melody |
| B1. | Floris Vanhoof - De Karekiet van Karakas |
Perscommentaren
"Met releases op Éditions Mégo, Kranky, Kraak en Ultra Eczema kunnen Keith Fullerton Whitman en Floris Vanhoof (de Polycarpus Tack van de Belgische ondergrond) gerust op hun strepen staan. Dat ze graag knutselen met zelfgemaakte synthesizers is geen nieuws. Dat ze op één split zouden passen is dat misschien wel. Whitman houdt er een verrassend dansbare stijl op na. De hihats en de geloopte melodieën beginnen vlug te wegen, maar op een paar Nintendo-momenten na is zijn kant van de split prima voer voor techneuten. Boeiender, op een meer onderhuidse manier, is de kant van Vanhoof. ‘De Karekiet Van Karakas’ wringt zich in Terry Riley-stijl door de luidsprekers: minder is meer, en dat geldt zeker voor het bezwerende gewriemel dat Vanhoof uit zijn machines haalt. Onder die minimalistische bovenlaag schuilt zoals vanouds een kluwen aan onaardse geluiden, maar in tegenstelling tot ‘Cycles Of Confusion’, zijn vorige plaat, maken de field recordings en de pure improvisaties plaats voor puur klankexperiment. Een frisse aanpak, eentje die vroeger al goed vertaalde op het podium, en die nu ook op plaat fantastisch klinkt."
Toon Staes, RifRaf #248, augustus 2013, p.16
