Le Franc Belge

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Daan
Label(s):PIAS Belgium
Label code:PIASB345CDX / 941.B345.022
Releasedatum:22.04.2013
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):Pop / Rock
Taal:Frans, Engels

Track-info
1.Mes Etats Unis
2.La vraie decadence
3.Everglades
4.The gates
5.Melodies paroles
6.La crise
7.Lust or love
8.The kid
9.Parfaits mensonges
10.Ma vendeuse
11.Irrelevant
12.Conducteurs fantômes
13.Belle

Perscommentaren

"Le Franc Belge is een magnum opus, een plaat die zo'n grote wijsvinger opsteekt naar de grillen van de tijd dat ze wel triomfantelijk móét zijn, in haar slagen of in haar falen." (...) "Hij heeft deze keer duidelijk zijn grenzen overschreden, zowel van zijn stembereik als van zijn gevoel voor kitsch en humor. En niet te vergeten van de harmonie. Alle drive zit in het middenregister, met veel barokke en jazzy effecten. Dit is een luisterplaat zoals ze vandaag nog maar weinig gemaakt wordt." (...) "Dit is Daans beste werk. Dit is dure, doorwrochte creativiteit." (*****)
Peter Vantyghem, De Standaard, 20.04.2013, p.15

"Gezwollen is ook het gewicht waarmee de cavalier sophistiqué zich op de klanken uit zijn kindertijd werpt: de rock, jazz, soundtracks en het chanson die de vroege jaren zeventig kleurden. Het is niet voor het eerst dat Daan zich van het Frans bedient, maar in de symfonische opener Mes Etats Unis en het hijgerige La Vraie Décadence valt meteen op dat hij er alle aangewezen flair en schouderbreedte voor heeft." (...) "Daan blijft Daan: nooit saai, altijd in breedbeeld. Paardengehinnik inbegrepen." (***)
Kurt Blondeel, Focus Knack, 17.04.2013, p.47

"Bezig baasje Daan is wellicht schuldig aan vele zonden, maar traagheid hoort daar absoluut niet bij. Vorig jaar nog was het genieten geblazen van de zeer fraaie concertcaptatie op ‘Concert’, nu is er ‘Le Franc Belge’, waar je opnieuw wordt ondergedompeld in Daans muzikale universum. Met steun van regelrechte kleppers als Jef Neve en Kris Defoort werden de arrangementen secuur en zorgvuldig uitgewerkt. ‘Mes Etats Unis’ is een liefdesverklaring aan ons grillig Belgenlandje (een hoer, een staat van verveling, een feest,…) en wordt orkestraal ingepakt (blazers, strijkers, piano), om dat in het nijdige ‘La Vraie Decadence’ door te trekken. ‘The Gates’ blijft een beetje in de startblokken steken, mee door de onderkoelde arrangementen, maar je hoort gewoon dat dit nummer er om smeekt om met een volledig symfonisch orkest een zaal omver te blazen. Het ingetogen moment (onverbloemde jazz en chanson) is voorbehouden voor ‘Melodies Paroles’ en het dient gezegd: de rol van chansonnier (en dan denken wij eerder aan Aznavour dan aan Gainsbourg) lijkt Daan op het lijf geschreven. ‘Lust Or Love’ lijkt op de soundtrack voor een film, terwijl ‘The Kid ‘ en ‘Ma Vendeuse’ een portie Americana in petto hebben. De finale wordt ingeluid door het, als country vervormde, orkestrale ‘Irrelevant’ en eindigt met de liefdesballade ’Belle’. Wie de moeite neemt de teksten te lezen, stuit regelmatig op nauwelijks ingehouden woede en bittere teleurstelling, en eigenlijk verwondert dat niet. Muziek dient bij Daan wel vaker om de demonen uit te drijven, al kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat die demonen voor een keer vooral van buitenaf lijken aan te vallen. Niet alle 13 tracks op ‘Le Franc Belge’ kunnen de aandacht vasthouden, maar ‘Le Franc Belge’ is, als vanouds, een Daan in goeden doen!"
(mc), RifRaf #245, mei 2013, p.20

Verwante items in de databank

Persknipsels/Artikels:
(Wat is dit?)		'Showing off, is dat de drijfveer?' (17.04.2013)
Daan (17.04.2013)
Het voze vissertje (16.04.2013)
'Zelfs in mijn dromen sla ik op de vlucht' (15.04.2013)