Strange days
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Uitvoerder(s): | An Pierlé |
| Label(s): | PIAS Belgium |
| Label code: | PIASB330CDX / 941.B330.022 |
| Releasedatum: | 18.02.2013 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Genre(s): | singersongwriter |
| Taal: | Engels |
Track-info
| 1. | The house of sleep |
| 2. | Strange days |
| 3. | Heart of winter |
| 4. | Winds |
| 5. | This burning |
| 6. | Such a shame |
| 7. | Solid rain |
| 8. | Secret thoughts |
| 9. | Suburban skies |
| 10. | Coming of age |
| 11. | You just wait |
"Pierlé zingt uitstekend en net als Tori Amos speelt ze buitengewoon expressief piano. De ene keer lijkt ze die vleugel als een vijand te beschouwen en gaat ze er als een halve wilde op tekeer - op het overweldigende 'This Buring' bijvoorbeeld - terwijl elders de intimiteit tussen handen en toetsen die van een slaapkamer benadert. En terwijl Pierlé in het begin van haar carrière mooie dingen deed met 'Are Friends Electric?' van Gary Numan, heeft ze nu een knappe, ingetogen cover opgenomen van de Talk Talk-classic 'Such a Shame', die het meteen tot een van de hoogtepunten op de plaat schopt." (...) "De fans kunnen 'm blindelings kopen, en voor de anderen vormt deze zesde cd meteen een mooie introductie." (***1/2)
Bart Steenhaut, De Morgen, 06.02.2013
"Zien we An Pierlé zo het liefst: alleen achter haar piano, gravend in haar herinneringen en twijfels" (...) "Strange days telt elf pianosongs, een romantische sfeer die soms ook van violen en wat gitaar komt en veel verhalen. Het zijn ambitieuze liederen, die ze met enig dramatisch vertoon brengt en die live hun impact niet zullen missen." (...) "het soort plaat dat klinkt alsof zij gemaakt moést worden. De zang klinkt urgent, het pianospel sleept mee, de verhalen beroeren. Het is een plaat waarvoor je tijd moet maken" (****)
Peter Vantyghem, De Standaard, 16.02.2013, p.18
"Het is geen (...) solopianoplaat zoals haar debuut 'Mud Stories', maar het is wél van toen geleden dat de piano - in dit geval een klassieke vleugel met een reikwijdte van drie meter - zo centraal stond. Pierlé heeft de extremen die haar jonge zelf kenmerkten (de vocale uithalen en de speelse abstracties) deel uitgevlakt. Een tikkeltje jammer, want het zijn precies de minder ingehouden songs (...) die het sterkst naar de keel grijpen, net als de nummers die iets extra's te bieden hebben: 'Solid Rain', met de avontuurlijke strijkers van het Cordette Quartet, of 'Coming of Age', met een héérlijk koortje en een arcadische hoorn."
(***)
Christophe Verbiest, Humo 3781, 19.02.2013, p. 157
"(...) net zoals een goede wijn geen krans behoeft, lijken de songs op 'Strange Days' het probleemloos zonder toeters en bellen te kunnen stellen. Getuige hiervan de onverslijtbare klassieker 'Such A Shame' van Talk Talk. Maar Pierlé levert zelf ook een aantal songs (...) af waarvoor Tori Amos een vinger veil zou hebben. En hoewel het geen vrolijke plaat is geworden, zijn de emoties meer uitgesproken en intenser dan bij de onderkoelde Agnes Obel. Op de plaat 'Strange Days' klinkt Pierlé een stuk volwassener en levert ze nog maar eens het bewijs dat minder ook meer kan zijn."
Oliver Willems, RifRaf 243, maart 2013, p. 24
"Op Strange Days lijkt An terug bij af. Stem en klavier, dat is het voornamelijk. Ze bezit nog dezelfde drive en passie als veertien jaar geleden ten tijde van Mud Stories, misschien zelfs wel meer. (...) Haar emoties zijn puur, haar stem is gerijpt. Ze is de angst en schaamte niet compleet voorbij, ze weet die wel nog beter te verwoorden. (...) Op Strange Days kan ze fier zijn. En haar bloedstollende versie van Such A Shame (Talk Talk) is minstens even mooi als het machtige origineel."
Willem Jongeneelen, OOR 03, maart 2013, p. 95
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | 'Ik volhard in de boosheid' (20.02.2013) 'Het was tijd voor het onverwachte' (16.02.2013) 'Deze plaat is te nemen of te laten' (14.02.2013) |
|---|
