RKTKN #1
Track-info
| 1. | Herman |
| 2. | Louis |
| 3. | Judith |
| 4. | Henri |
| 5. | Eva |
| 6. | Laura |
| 7. | Anna |
| 8. | Helen |
| 9. | Pjotr |
| 10. | Lena |
Perscommentaren
"Op het debuut van het Gentse Raketkanon staan tien songs die meanderen tussen sludgemetal en noiserock, en die stuk
voor stuk een voornaam als titel kregen. Een aparte gimmick voor een al even aparte groep." (...) "Maar vergis je niet, Raketkanon klinkt fris en knisperend." (***)
Wim Wilri, De Morgen, 12.10.2012, p.M10
"Belgische rockmuzikanten zijn bricoleurs . De Amerikaanse collega's zitten vaak te fel in de tradities van hun muziekgenres verankerd en komen niet gauw tot de fantasierijke clashes die je bij ons hoort. Neem nu Raketkanon, een band [..] die onbezorgd tientallen harde gitaarsubgenres door elkaar gebruikt. De zompige stonerrock van Sleep en The Melvins plus de psychotische punk van The Dwarves bijvoorbeeld. We horen prikkeldraadriffs uit de posthardcore, manische freejazzdrums die bij John Zorn weg lijken gelopen en het gestoorde achterbuurtspul van The Jesus Lizard. Dat knettert en vonkt fantastisch." (***)
Sasha Vanderspeeten, De Standaard, 20.10.2012, p.c20
"Dit Vlaams buskruit blaast je met opener en single ‘Herman’ meteen van je sokken. De onheilspellende gitaar van Jef Verbeeck en de pompende drums van Pieter De Wilde (Waldorf) pushen richting het overstuurde geschreeuw van Pieter-Paul Devos (Kapitan Korsakov) waarna de synths van Lode Vlaeminck (Tomàn) zenuwachtig maar zeker naar een hoogtepunt werken. De toon is meteen gezet. Tussen het sludgegeweld door ontdekken we heel wat verfijning (‘Eva’), enkele zeer mooie stukken (‘Anna’) en ontwaren we psychotische computerstemmetjes (‘Henri’). Er zijn flarden van erkenning maar toch is de sound uniek. De combinatie van deze geoefende muzikanten, een stevige zelfgebouwde versterker en gitaar, bedwelmende analoge synths en een effect-doordrenkte stem is een mátch. Raketkanon blaast en hakt, verslindt en verzwelgt en windt ons volledig om de vinger."
Jana Poppelaars, RifRaf #239, oktober 2012, p.17
"Dit viertal bezit meesterlijke riffs. De meest logge zitten in Judith en Eva, zware tracks waar vooral fans van The Melvins het hoofd traag verticaal op zullen doen gaan bewegen. Maar er is ook sfeer, gevoel en dynamiek (Helen), snelle tegendraadsheid (Pjotr), prettig beukwerk (Louis) en relatieve rust (Lena). Dit viertal (...) bezit de nodige humor en gekte en heeft meer op met Tomahawk, Prong, Butthole Surfers en de oude Swans als met Pantera."
Willem Jongeneelen, OOR 01, januari 2013, p. 95
Verwante items in de databank
