Wilfried Van den Brande, basso cantante - French Opera Arias
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Uitvoerder(s): | Wilfried Van den Brande, Nurnberger Symphoniker |
| Dirigent(en): | Hans Rotman |
| Label(s): | Talent Records |
| Label code: | DOM 2910 38 |
| Releasedatum: | 01.09.2004 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Plaatsingsnummer: | 000771 |
| Genre(s): | romantiek |
Bizet Georges: La jolie fille de Perth: Quand la flamme de l’amour
Massenet Jules: Manon: Epouse quelque brave fille
Halevy J_F: La juive: Si la rigueur
Delibes Léo: lakmé: Lakmé, ton doux regard
Gounod Charles: Philémon et Bauces: Au bruit des lourds marteaux
Auber D.F.E.: La muette de Portici: Voyez du haut de ces rivages
Adams A.C.: Le postillon de Lonjumeau: Oui, des choristes du théâtre
Thomas Ambroise: Le Caïd: Je comprends … le tambour major
Gounod Charles: Faust: Vous qui faites l’endormie
Verdi Giuseppe: Les vêpres siciliennes: Et toi Palerme
Verdi Giuseppe: Don Carlos: Elle ne m'aime pas
Wilfried Van den Brande (basso cantante); Nürnberger Symphoniker o.l.v. Hans Rotman
"Wilfried Van den Brande profileert zich op zijn recente cd als een rasechte basse-chantant met vertolkingen uit het Franse operarepertoire van de 19de eeuw. Hij verkent werken van Franse componisten als Gounod met onder meer de 'Sérénade de Méphistophélès' uit 'Faust' of de aria van Ralph uit 'La jolie fille de Perth' van Bizet.
Maar ook aria's van Verdi, die als buitenlander zijn kans waagde in Parijs, komen aan bod met 'Et toi Palerme' uit 'Les vêpres Siciliennes' of de aria van Philips II uit 'Don Carlos'. Van den Brande exploreert ook veel minder vaak uitgevoerd repertoire zoals een fragment uit 'La muette de Portici' van Auber of fragmenten uit opera's van Delibes of Thomas.
Wilfried Van den Brande beschikt duidelijk over een goed gecultiveerde stem, die voldoende rijkdom heeft in het lage register, maar ook de stralende kracht en souplesse bezit in de hoogste regionen. Hij leeft zich bovendien uitstekend in de uiteenlopende rollen in, musiceert met vele nuances en schakeringen. Dat maakt dat zijn vertolkingen veel meer zijn dan goed klinkende melodieën.
De Nürnberger Symphoniker onder leiding van Hans Rotman zorgt voor een degelijke begeleiding die de dramatische accenten ondersteunt en de zanger soepel begeleidt. Jammer dat Rotman met het orkest op het vlak van interpretatie vooral de traditionele kaart trekt. Diverse dirigenten hebben de afgelopen jaren bewezen dat men dit repertoire via een herbronning bij de historische uitvoeringspraktijk nog meer kleur, dynamiek en dramatiek kan geven.
(Tom Eelen, De Tijd 04.10.2004)
Wilfried Van den Brande is in Nederland geen bekende naam, maar dat zou na het verschijnen van deze cd best eens kunnen veranderen. Van den Brande beschikt over een stemtype dat wel wordt aangeduid als ‘basse-chantante’. Dit soort stem, een hoge bas die een sonore diepte combineert met een wendbare en elegante hoogte, daar zijn er tegenwoordig niet veel meer van. Het doet me plezier u te kunnen melden dat Van den Brande de belofte van dit predikaat meer dan waarmaakt. Hij zingt hier een buitengewoon plezierig retical van veelal onbekende Franse opera-aria’s. Het is een genot om naar deze, naar de foto op de hoes te oordelen, nog jonge bas te luisteren. Van Van den Brande gaan wij nog veel horen, dat voorspel ik u!”
( in ‘Klassiek!’ nieuwe radiogids voor klassiek-minnend Nederland,klassiek! 2-15 okt 2004)
MET de basse chantante heeft Wilfried Van den Brande een repertoire gevonden dat hem op het lijf geschreven is. Het is een niche die hij bewust opzocht. ,,De tessituur en de kleuren van dat stemtype zitten me als gegoten'', zegt hij. ,,Zelfs bij de Franse zangers is er een schaarste. In economische termen zie ik het als een interessant marktsegment. Als jonge zanger moet je je profileren. Niemand zit op me te wachten als de zoveelste Verdi-zanger. Maar met dit uitnodigende repertoire wek ik nieuwsgierigheid op.
De basse chantante staat volgens Van den Brande voor een stemsoort die de donkere kleur van de bas koppelt aan een soepele hoogte: ,,Over de hele cd moet ik een enorme tessituur overbruggen. De term basse chantante' bestaat verder enkel in het Italiaans als basso cantante. Het repertoire zit dan ook niet toevallig vooral bij Franse en Italiaanse opera's. Als bas onderscheidt de stem zich van de donderende Russische basso profundo of de Teutoonse bas, nodig bij Wagner.
De basse chantante speelt vaak rollen van oudere wijze mannen of koningen. Op de cd vertolkt Van den Brande aria's van Comte de Grieux uit Manon (Massenet) of Filips II in Don Carlos. Maar een van de favoriete rollen van Van den Brande is Escamillo, de uitdager uit Carmen. De basse chantante kan dus ook de verleider zijn.
De hoogdagen van het Franse belcanto en de grand opéra liggen ver achter ons. Behalve losse aria's of een concertante uitvoering, staat het repertoire zelden nog op de planken. Van den Brande: ,,Toch gaat het om een boeiende fase van de operageschiedenis. Als je al de opera's optelt, kom je aan een machtige lijst. Spijtig genoeg leefde die bloeiende cultuur in Frankrijk op een eiland. José van Dam is een van de weinige zangers die er ook internationaal mee is doorgebroken.''
Maar zelfs in Frankrijk zit het repertoire in het slop. Van Massenet vind je dit seizoen in geen enkel Frans operahuis nog een volledige opera. Ik reken erop dat de inhaalbeweging die de opera gekend heeft voor de barokke periode, stilaan zal doorlopen tot deze negentiende-eeuwse literatuur. Historische uitvoeringspraktijk kan in deze orkestpartituren en zangpartijen verfrissend werken.
TOCH was het voor zo'n doorgedreven historisch verantwoorde aanpak bij deze cd te vroeg. De Nürnberger Symphoniker experimenteerden al met een authentieke benadering in ouvertures van Offenbach, maar op de solo-cd van Van den Brande gaat het orkest vooralsnog traditioneel te werk.
Om het vocale aspect bij te schaven ging Van den Brande wel historische opnamebanden opzoeken. Er lopen immers weinig levende zangers rond die hem de knowhow van het selecte repertoire kunnen doorgeven. ,,Voor deze cd heb ik me helemaal ondergedompeld in de Franse operacultuur'', zegt hij. ,,Mijn bedoeling was om even Frans te klinken als de Fransen zelf.
Aan de cd ging jarenlange research vooraf. Van den Brande stelde een lijst van vijftig aria's samen die voor zijn stem in aanmerking kwamen. ,,Uit de shortlist bleek veel materiaal moeilijk op te sporen. Uiteindelijk was de bron dichter bij huis dan gedacht. De bibliotheek van het Vlaams Radio Orkest had het orkestmateriaal in huis voor negen aria's die op de cd staan.
(Veronique Rubens, De Standaard, 19.11.2004 p.32)
