Isbells
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Uitvoerder(s): | Isbells |
| Label(s): | Zealrecords |
| Label code: | zealcdee 025 |
| Releasedatum: | 26.10.2009 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Genre(s): | singersongwriter |
| Taal: | Engels |
Track-info
| 1. | As long as it takes |
| 2. | Without a doubt |
| 3. | Reunite |
| 4. | Maybe |
| 5. | Dreamer |
| 6. | Time's ticking |
| 7. | I'm coming home |
| 8. | My apologies |
| 9. | B.B. Chevelle |
"De folky songs op 'Isbells' zijn onopgesmukt, de arrangementen zijn spaarzaam doch altijd juist: het koper dat in 'As long as it takes' uiterst behoedzaam enkele accenten legt, de bijna onhoorbare percussie in 'Without a Doubt', de licht oosterse sfeer van 'Dreamer', het zowaar naar pop zwemende 'Maybe'. (...) Wie dit bezwerende en begeesterende debuut aan het hart drukt, wacht een zachte winter." (*** 1/2)
Christophe Verbiest, Humo #3609, p.175 (04.11.2009)
"Met verstilde schoonheid wil Isbells de mensen een beetje hoop geven. Zijn debuutalbum is dé verrassing van deze herfst."
Peter Vantyghem, De Standaard, p.10 (07.11.2009)
(...) "Hun debuut is een haast sacrale viering van akoestische gitaren, soms nauwelijks hoorbare percussie, af en toe een verdwaalde blazer en vooral heel veel meerstemmige vocalen - de close harmonies in My Apologies alleen al zijn de aanschaf van deze plaat waard. Voor liefhebbers van Fleet Foxes, Bon Iver en mooie cd-hoezen." (***)
Vincent Byloo, Focus Knack, p.37 (21.10.2009)
"Is dit echt Belgisch? Bij Isbells lijkt eerder de Britse countryside zich voor je ogen te ontvouwen, een idyllischer wereld die losgerukt is uit de greep van lintbebouwing of industrie." (...) "Tijdloze songs als 'Maybe' of 'Reunite' verraden een fragiele ziel, die hunkert naar traagheid, onschuld en schoonheid. Het bloedmooie 'As long as it takes'- opgesmukt met toefjes tuba en klarinet - laat lente dan weer moeiteloos overgaan in herfst. Dit is muziek waar woorden als 'onbesmet', 'puur' en 'duyster' voor lijken bedacht." (****)
Gunter Van Assche, De Morgen, p.32 (19.10.2009)
"Een plaatje voor de eindejaarslijsten, dit debuut van Isbells. Helemaal anders dan wat Gaetan Vandewoude laat horen als hij bij Soon de gitaar omgordt en toch net zo overtuigend. ‘Isbells’ is een akoestische plaat met een melancholisch Iron & Wine-americanasfeertje waarop bijzonder veel aandacht besteed is aan de zanglijnen. Meest frappante voorbeeld? ‘Time’s Ticking’, een vrij normaal akkoordenschema dat naar een hoger niveau getild wordt door een hemelse zangpartij: Vandewoude dubbelt zijn eigen hoge stem waardoor vergelijkingen met Bon Iver niet misplaatst zijn. De geest van Elliott Smith (de stem) en Nick Drake (het gitaarspel) waart rond in ‘I’m Coming Home’ en songs als ‘Reunite’ en ‘Maybe’ leunen aan bij de schrijfstijl van José González. Mooie namen om mee vergeleken te worden maar Vandewoude schept, subtiel bijgestaan door Naima Joris en Bart Borremans, ook een geheel eigen wereld. Van begin tot eind een pareltje van een plaat."
Bram Vermeersch, RifRaf #210, november 2009, p.17
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Isbells (01.2010) Isbells - Isbells (03.11.2009) De uitstraling van een Turkse waterdrager anno 1900 (11.2009) |
|---|
