Clair.Obscur
Track-info
| 1. | Art nouveau |
| 2. | Carbon wheels |
| 3. | We were all wrong |
| 4. | Choking on air |
| 5. | This is where it ends |
| 6. | Dirty Trixxx |
| 7. | Dance dance dance |
| 8. | The day kid C bit the dust |
| 9. | Old Modena |
| 10. | Burn this place |
| 11. | The paper beast |
Perscommentaren
(...) "het oude adagium, 'Hitch is live beter dan op plaat' mag bij deze opgeborgen worden" (...) "De combinatie van de droge en zeer aanwezige bas en het venijnige gitaargeluid doen The Jesus Lizard, Girls Against Boys, Shellac en aanverwanten weer herleven. En dan die songs!" (...) "Clair.Obscur is de sterkste plaat van Hitch tot nu toe"
Diederik Van Vaerenbergh, Gonzo Circus, p.68 (05.2009)
"Hitch, ondertussen kunnen we de heren bijna in de categorie vaderlandse veteranen gaan onderbrengen. Na drie jaar blikken ze een opvolger van ‘We Are Electric’ in, maar dat wachten wordt gelukkig ruimschoots beloond. ‘Clair.Obscur’ bevat nog steeds de onmiskenbare Hitch- kruidenmix van gepekelde gitaren, dragonder-drums, bieslook-bassen en vitriool-vocalen. Maar op dit vijfde full album in een productie van John Congleton (Nine Inch Nails, Explosions In The Sky...) gaan de heren nog een stapje verder in hun rockende ontdekkingsreis. Mich legt meer variatie in z’n stem en klinkt achtereenvolgens als Adrian Borland, Stephen Brodsky (Cave In), Trent Reznor en als zichzelf uiteraard. ‘Clair.Obscur’ is gebald, pakkend, melodieus, furieus, dissonant en de beste Hitch-plaat tot op heden. Mogen ze alle jonge broekies met torenhoge Marshall stacks en dure gitaren, kwijlend en onderdanig zoals het hoort, in hun voorprogramma krijgen op alle vooraanstaande podia ter wereld. Cause they fucking deserve it!"
(boo), RifRaf #202, februari 2009, p.21
Verwante items in de databank
