Scarlett Road-House
| Type: | album |
|---|
| Formaat: | CD |
|---|
| Uitvoerder(s): | Briskey |
|---|
| Label(s): | Downsall Plastics |
|---|
| Label code: | DSL 036 CD |
|---|
| Releasedatum: | 06.03.2006 |
|---|
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
|---|
| Genre(s): | Dance & Electronica |
|---|
| Taal: | Instrumentaal |
|---|
Track-info
| 1. | Terra Notta |
| 2. | Accroche-toi, Ninochka |
| 3. | You've got some (under the sofa) |
| 4. | La Stupenza |
| 5. | Blind-sided caboodle |
| 6. | White would be tacky |
| 7. | Mocking ducks |
| 8. | Sweltering sirocco |
| 9. | Two orphans in a storm |
| 10. | Kosmo & Yahoodi |
| 11. | Humphrey's donut |
Perscommentaren
Briskey bouwt zijn jazzy house op een stevig livefundament. Een gezoem van blazers en stemmen - zelfs acteur Vic De Wachter werd opgetrommeld - wordt onderstut door hitsige beats. De nostalgie van bigbandflarden uit de jaren 30 en 40, oude blues en de sfeer van Goldfinger (zangeres Dorona Albert lijkt wel een reïncarnatie van Shirley Bassey) clasht met eigentijdse grooves. Is elektronische jazz vaak clean, bij Briskey mag het wringen. Een cd als een wilde stoeipartij.
Peter Van Dyck, Focus Knack, p.85 (01.03.2006)
Gert Keunen hijst zich met de tweede cd van zijn alter ego naast Buscemi en St Germain. Trompet, vibrafoon, contrabas en een zwoele vrouwenstem brengen de elektronische nu-jazz op temperatuur. Retro-futuristisch klinkt Briskey wanneer acteur Vic De Wachter titels van films met Humphrey Bogart debiteert en wanneer jazzy blazers de sfeer van vooroorlogs cabaret en New Or-leans-fanfares oproepen. Rijk geschakeerd plaatje met internationaal potentieel.
Gazet Van Antwerpen, p.43 (25.02.2006)
Gert Keunen's versie van 'nu jazz' is een geslaagde verzameling van groovy beats, pittige blazers, zwoele vibrafoonklanken, een jazzy contrabas en heel wat samples. De soundtrackachtige sfeer van een oude film noir hoor je nog het meest treffend in 'Humphrey's Donut', dat bij momenten haast als een hoorspel klinkt. (...) Terwijl je wegdroomt, serveert Keunen je op 'La Stupenza' een second beat dodenmars die zich laat verleiden door een reggaeritme, terwijl de blazers je naar de jaren dertig of veertig katapulteren. (...) Briskey serveert uiterst spannend, sensueel, verleidelijk en inventief knip- en plakwerk dat de concurrentie met het buitenland moeiteloos aankan.
Dirk Fryns, De Tijd, p.14 (18.02.2006)
