Bongo festeris
| Type: | album |
|---|
| Formaat: | CD |
|---|
| Uitvoerder(s): | The Whodads |
|---|
| Label(s): | Kinky Star |
|---|
| Label code: | KS 029 |
|---|
| Releasedatum: | 10.2000 |
|---|
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
|---|
| Genre(s): | surfrock |
|---|
Track-info
| 1. | El flicko |
| 2. | Thunderball |
| 3. | Undertow |
| 4. | Taboo |
| 5. | El cumbanchero |
| 6. | Chaquita |
| 7. | Caravan |
| 8. | El bajo |
| 9. | Sway |
| 10. | Mambo mania |
| 11. | Bongo festeris |
| 12. | Second-line limbo |
| 13. | El flicko (Playalong) |
| 14. | Thunderball (Sing-a-long) |
| 15. | Sway (Sing-a-long) |
| 16. | Caravan (Playalong) |
Perscommentaren
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Op enkele jaren tijd zijn The Whodads uitgegroeid van een 3-koppig gezelschap dat zich specialiseerde in het zo energiek mogelijk naspelen van surfmuziek, tot een 11-koppig stijlvol combo (het surfgedeelte kreeg inmiddels onderdak bij The Revellaires), met medewerking van bijvoorbeeld Rudy Cloet (ooit TC Matic), Dick Descamps (ooit Ugly Papa's), Bart Maris (bvb Jaune Toujours, en in de blazerssectie van zowat alle groepen die u kent) tot Peter Lesage (Moiano, 4T4, Krewcial ...). Samen met het toegenomen aantal leden is het gezelschap ook een grotere muzikale variëteit aan de dag is gaan leggen, van surf- tot mambo en van jazz- tot filmmuziek. 30 jaar terug in de tijd heette dit gezelschap dan waarschijnlijk ook "Los Chachacha's onder leiding van Estevez Janssen". Een dansorkest, kortom. En een bijzonder swingend dansorkest ook nog.
Wat Bongo Festeris tot een feestje in uw huiselijke kring kan laten uitgroeien is niet zozeer het wervelende samenspel, meeslepende ritme of algemene "heetheid" (qué calor!) ... waarvoor u zich in feite beter kan wenden tot de klassiekers van het genre (die immers niet voor niets "klassiekers" heten). The Whodads stelen wel de show en verdienen de term "fijn gezelschap" (Bonanza zet de toon) door het tentoongespreide enthousiasme, de big-band arrangering van de songs, de stomende blazerssectie, en de stijlvolle keuze van songs. "Enkel Hernando's Hidaway" staat er niet op, anders had men hier evengoed kunnen gewagen van een "Alle 13 goed", met dan een schaarsgeklede "Mambo Mamma" op de cover erbij.
Meest in het oog springen het voortjakkerende "El Cumbanchero", het melodieuze "Second-Line Limbo", het coole "Thunderball" en het swingende "Caravan". Minder geslaagd zijn de weinig stimulerende uitvoeringen van "El Bajo" en "Taboo" en de vier "singalong" en "playalong" versies van nummers die aan het einde van de CD (niet op de LP) terechtkwamen.
Onnodig u tot The Whodads te wenden voor een cultureel verantwoord avondje uit (alhoewel de Cd-presentatie wel in L!nk te zien was). The Whodads mikken ongegêneerd onder de gordel, daar waar de grooste concentratie van zweetklieren en danspezen is verzameld. Indien u over deze onderdelen nog beschikt, is "Bongo Festeris" wellicht ook voor u een feest. Ay Caramba!
In de pers :
- Dirk Steenhaut in Metro (tegenwoordig Sherpa) van De Morgen "... Behoorlijk retro, maar we leuk en aanstekelijk".
- Sc in Rif-Raf (ed fr.) "The Whodads ... est un collectif rigolard de plus de 25 membres, portés sur l'aspect festif d'une musique d'antan adaptée aux goûts décalées d'aujourd'hui. ... Les musiciens, si doués soient-ils, étant ici plus proche d'une démarche de DJ (ou de groupe de bal), donnant au peuple exactement cd qu'il attend: de la zique pur bien déconner, rire avec les filels et boire de l'alcool."
- Maarten Brys voor Uptomusic : "Applaus! Deze 'Bongo Festeris' is weer een aanwinst voor het (ondertussen behoorlijk lange) lijstje cd's van Belgische makelij om trots op te zijn. ... Swingend en groovy!"
- Peter van Dyck in Focus (Knack) : "Niet zo sterk als The Magnificent Seven, maar niettemin: charmant en behoorlijk swingend visitekaartje"
- OV in Muziekkrant : "Eigen werk brengen ze niet, maar wat zou dat moeten, je wordt gewoon in een geweldige sfeer meegesleurd door werk van Duke Ellington ("Caravan"), Tito Puente, John Barry of zelfs Bert Kaempfert. … Wie de Whodads al iets langer kent, zal mogelijk de 33rpm-plaat "Sahara" verkiezen, want qua sound is die gewoon weergaloos."
(Auteur: Dirk Houbrechts)
"Belgisch ex-surftrio dat nu bestaat uit ontelbare muzikanten. De jongelui werpen zich in onvervalste retrostijl op typische muziekjes uit de jaren '60 en '70. Vroeger keken rockers hier op neer. Maar voor een nieuwe generatie druipt de onmetelijke fun van Bongo Festeris af. Swingin'!"
(KDM), Het Volk, p.35 (17.10.2000)
