No rest for the wicked
Track-info
| 1. | Freak you out |
| 2. | Good about you |
| 3. | Wrong side of right |
| 4. | Someone to save |
| 5. | Stop me |
| 6. | About love |
| 7. | Down on you |
| 8. | Anything |
| 9. | City |
| 10. | Head Over feet |
Perscommentaren
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage. Garbage.
Tot daar mijn poging het record aantal Garbage-referenties in één Angelico-recensie of interview te kloppen. Het was niet gemakkelijk, want de vergelijking is alomtegenwoordig.
Er is dan ook reden voor : AngeliCo is een scheut moderne en boze female-powered rock met snokkende bas, stevige ritmes, fijne tapes, knap en gemeen gitaarwerk en een scheur van een wijf op het voorplan. Kortom: Garbage à la Flamande, Blondie à Anvers, Ashbury Faith met een madam, en Sin Alley zonder bakkebaarden.
Fijne singles waren er al met "Freak You Out" en "Good about You" (geschreven door verschillende dochters van Brian - Pet Sounds - Wilson). "Anything" beschikt over een onweerstaanbare baslijn en refrein, en is m.i. ook single-waardig. De rest van de songs op de debuutCD "No Rest for the Wicked" haalt het daarbij niet, maar "Wrong Side of the Right", "Stop me" en slome slow "City" redden de eer, en beslissen het gevecht op de punten. Songs als "Someone to Save" of "Down on You" kunnen weliswaar prat gaan op een erg catchy refrein, maar zakken in de rest van de songs iets te diep weg om te boeien.
Als AngeliCo erin slaagt op korte tijd een live reputatie bijeen te spelen (en dan niet op Pepsi Pop, maar op festivals en clubs en zo), en nog een paar extra loeiers van songs te pakken te krijgt, wordt dit zeker wat. Maar het zal wel een tijdje duren om te ontsnappen aan de vergelijking met dat ene groepje uit Amerika met Schotse zangeres.
In de pers :
- Han Zinzen in Rif-Raf (november) : "No Rest for the Wicked mag er wezen. De sprankelende popmuziek heeft hier en daar een scherp randje en een vreemd donker hoekje, maar de liedjes stijgen je willens nillens naar het hoofd".
- kdp in De Standaard : "Op plaat slaat de vonk niet altijd over. Nochtans plaats het gezelschap zich met zijn debuut tussen de weinige Vlaamse bands die erin slagen om volwaardige rechttoe rechtaan nummers op de proppen te komen, in plaats van met collages van ideëen ... een sterk debuut maar niet grandioos over de hele lijn".
- tMc voor CaféBelge : "... Zangeres Martine Van Hoof heeft de presence van een jonge Blondie en smeert haar bezwerende zanglijnen als verse boter over de catchy Afrekening-verse en professioneel geboetseerde rockdeunen. Haar woorden smelten op de hitserige deunen van haar companen. It's all pop, we hebben het allemaal al gehoord, maar dankzij het inventieve gebruik van effectapparatuur geeft gitarist Ruben Block zijn sound de nodige variatie mee ..."
- Bart Steenhaut in Metro (De Morgen) : "Een beetje mechanicien weet met de restanten van drie roestige karretjes doorgaans wel een soepel draaiende bolide te construeren. Het Antwerpse AngeliCo kwam volgens hetzelfde principe tot stand. De groep bestaat uit restjes Sin Alley, Ashbury Faith en Noordkaap en maakt aardige popliedjes die, trouw aan de tijdsgeest, volgestouwd zitten met loops en andere electronische geluidjes. Fijn, alleen knipogen Martine van Hoof en haar vrienden iets te nadrukkelijk naar Garbage om ons meteen over de streep te trekken."
(Auteur: Dirk Houbrechts)
