Humanoid
| Type: | album |
|---|
| Formaat: | CD |
|---|
| Uitvoerder(s): | Marjan Debaene |
|---|
| Label(s): | Via Records |
|---|
| Label code: | 99003 |
|---|
| Releasedatum: | 03.1999 |
|---|
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
|---|
| Genre(s): | pop, singersongwriter |
|---|
| Taal: | Engels |
|---|
Track-info
| 1. | Your game |
| 2. | Call on me |
| 3. | Snow comes down |
| 4. | Live to tell |
| 5. | My house |
| 6. | Winter |
| 7. | Buried at sea |
| 8. | Cut me loose |
| 9. | Something is changing |
| 10. | Guardian angel |
| 11. | Water |
| 12. | I don't understand you anymore |
Perscommentaren
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Humanoid" is de tweede CD van Marjan Debaene, en de eerste ("Growing Pains" uit 1996) had ik niet eens opgemerkt. Ook deze heeft redelijk hard zijn best gedaan om ongezien tussen de grote releases van dit voorjaar te verdwijnen (de release dateert van in maart). Enkel in de omstreken van Dranouter, West-Vlamingen onder elkaar, weten ze de Ieperse haar naar waarde te schatten en geven ze deze getalenteerde jongedame een abbonement op hun podia. Bij deze een bescheiden poging tot rechtzetting :
Grosso modo kan je de songs op "Humanoid" in twee soorten songs opdelen : zij die intimistisch en traag beginnen om daarna breed uit te waaieren en open te bloeien, en aan de andere kant de songs die al vanaf de aanvang in een hoge versnelling schakelen en daar niet meer van terug komen. Voor mij loopt deze opdeling in rustig/hard ook meteen gelijk met de goeie en flauwe songs op deze plaat.
Voorbeelden van soort 1 zijn "Buried at Sea" en "Winter" (wel curieus om te luisteren naar haar in de winter geschreven "January can be cold, when you've no-one to hold" terwijl het hier 34 graden is en de mussen van de daken vallen). "Something's changing" en afsluiter "I don't understand you anymore" blijven tot het einde een kampvuurliedjes.
Een hoofdstukje apart is "Live To Tell", een cover van een ouwe Madonna-hit. Ook deze ballad krijgt hier een intieme benadering met schuifelende drums en Marjan en haar muzikanten die weer rond zo'n vuurtje geschaard lijken te staan zingen. De reden waarom dit lied ook meteen het hoogtepunt van de plaat is, is dat deze song staat als een huis, zonder pardon of discussie.
Van soort 2 kan eigenlijk alleen "Water" mij bekoren, de rest is nogal matige middle-of-the-road rock zonder "jus". Wellicht komt dit doordat Marjan's stem beter tot haar recht komt in de rustige passages. Luid doet ze met wat denken aan Susannah Hoffs met haar zurig stemgeluid, in de zachte stukken blijkt die stem van haar echter een polyvalent inzetbaar maar boven alles warm instrument dat luisteraarsharten doet smelten.
Dus als ze belooft het zachtjes aan te doen, mag Marjan van mij nog langskomen.
In de pers :
- Weekend Knack 17/4 : "Marjan Debaene, een ander piepjong talent, is complementair aan Neeka. De vocale hoogstandjes van Debaene zijn gloedvoller en zuiverder, maar haar teksten zijn minder doorwrocht dan die van haar collega. ... Muzikaal is de jongedame poppier en zelfbewuster geworden. Ook voor haar is er een mooie toekomst weggelegd".
(Auteur: Dirk Houbrechts)
