The ideal crash
Track-info
| 1. | Put the freaks up front |
| 2. | Sister Dew |
| 3. | One advice, space |
| 4. | The magic hour |
| 5. | The ideal crash |
| 6. | Instant street |
| 7. | Magdalena |
| 8. | Everybody's weird |
| 9. | Let's see who goes down first |
| 10. | Dream sequence #1 |
Perscommentaren
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Het zou me sterk verwonderen indien er iemand in België middels deze pagina van het bestaan van "The Ideal Crash" op de hoogte werd gebracht. Sinds de release van de sufgehypete "Cocoon Crash" van die andere internationaal doorgebroken Belgische groep K's Choice, werd er immers niet meer zoveel "fuss" verkocht rond het uitbrengen van een cd'tje. Geen cover, agenda of cultuurrubriek weet te ontkomen. Deze "bombardement"-marketing lijkt echter effect te hebben : de single "The Ideal Crash" staat al enkele weken op 1 in de Afrekening, de Cd wordt goud in de eerste week, de concerten verkopen uit in recordtijd, Tom Barman gaf 120 interviews op enkele weken tijd ...
Is het dit allemaal wel waard, vraagt een sceptisch mens zich dan al eens af. Het antwoord in het geval van deze cd van dEUS is puur en onverkort, zonder gêne of omwegen, wat mij betreft simpelweg ... JA ! JA ! JA !
Op de vraag of dEUS nu "commerciëler" geworden is, is het antwoord niet eenduidig : ja, dEUS maakt iets minder grillige muziek, de nummers drijven zonder uitzondering op sterke en gemakkelijk in het oor liggende melodielijnen, er wordt al eens een strijkersorkestje bijgehaald waar vroeger enkel de viool van Klaas Janzoons knarste ... maar terzelfdertijd ook neen : deze dEUS graaft eigenlijk veel dieper dan vroeger, is donkerder dan voorheen, de songs zijn zonder uitzondering langer dan 5 minuten, er staan geen kant en klare en radiovriendelijke singles op ...
Een belangrijker vraag vind ik dan ook of dEUS béter is geworden : in mijn geval (die niet volmondig achter de vorige dEUS-platen stond wegens iets te veel "arty farty" experimentjes) is dit beslist wederom met zo'n JA! JA! JA! te beantwoorden. Ik vind "Sister Dew", "Everybody's Weird", "Let's See Who Goes Down First", "The Magic Hour", "The Ideal Crash" prachtige en prachtig uitgewerkte songs. Wie enkel hield van de energie-uitbarsting "Suds 'n' Soda" zal na de beluistering misschien wat op zijn honger blijven zitten, maar dat was in het Nirvana-tijdperk ... op het moment komt het sterkste werk van Radiohead en Mercury Rev, maakt R.E.M. een plaat zonder drummer ...
Wat er precies aan de nummers zo goed is heeft u zoals gezegd al elders en veel beter kunnen horen of lezen. Enkel nog deze opmerking : willen de radiomakers van dit land en de dEUS-managers a.u.b. eens langer dan 10 seconden naar de platen die ze draaien luisteren : de single "Instant Street" zonder het waanzinnig instrumentaal uitfreakende gedeelte is als een stier zonder cojones en met afgezaagde horens. En is op die manier dus redelijk schaapachtig.
Zoals ze in Ronda en het stierenland Andalucia zeggen : deze cd is "¡¡¡ de puta madre !!!". En zoek dat maar niet op in een Spaans woordenboek.
dEUS hebben door de kritiek toegejuichte platen op hun naam, wordt gesmaakt door groepen zoals Radiohead en R.E.M., kreeg kleren aangemeten door Raf Simons, regisseerde films zowel voor opera's en mocht met de film "Theme From Turnpike" in heel Europa als voorfilm bij "Trainspotting".
(Auteur: Dirk Houbrechts)
Perscommentaren
- Rif-Raf : "Misschien is "The Ideal Crash" wel een slechte titel, omdat die luidruchtig geëxperimenteer in het vooruitzicht stelt, maar wonderzoete zomeravondlijke melodieën geeft . ... Als luisteraar schrik je zelden op : de tien songs ... nemen je eerder mee op sleeptouw dan dat ze je bij je nekvel grijpen."
- PDW in Humo : "... TIC is een uit pure klasse opgetrokken oplawaai die het gros van de internationale concurrentie op haar plaats lazert : ongeveer vijfentwintig Alex Puissant-passen achter dEUS".
- Café des Arts (De Morgen) : "De grillige, aan Beefheart herinnerende kantjes lijken wat meer naar de achtergrond verdrongen en de "poppy" kant van dEUS, die er trouwens altijd al geweest is, wordt dit keer heel wat sterker geaccentueerd. Een onmiddellijk gevolg hiervan is dat TIC overkomt als de meest rechtlijnige, rustigste and meest toegandelijke langspeler die de Antwerpse gODEN tot dusver hebben afgescheiden".
- Teek : "Een groeiplaat die, als je hem voldoende water (en liefde) geeft, langzaam openbloeit ... het Antwerpse vijftal in een eerste instantie een klassieke rockgroep is, die niet zomaar op elk passerend treintje springt. Bij het beluisteren van THE IDEAL CRASH schoten ons namen te binnen als Elliott Smith, Eels, Leonard Cohen, Neil Finn, Bryan Ferry, Will Oldham, Massive Attack ... en wanneer de plaat in de winkel ligt, zult u er zelf waarschijnlijk nog andere ontdekken."
Verwante items in de databank
