Laïs

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Laïs
Label(s):Alea, Wild Boar Music
Label code:WBM 12005
Releasedatum:11.1998
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):Folk
Taal:Nederlands

Track-info
1.De Wijn
2.Barbagal
3.Isabelle
4.'t Zoutvat
5.De Wanhoop
6.In this Heart
7.Min Morfar
8.'t Jeugdig Groen
9.De Wereld Vergaat
10.Warme Garnars
11.'t Smidje
12.Grand Jacques (Live)
13.Bruidsnacht
14.7 Steken

Perscommentaren

Uit het Belgische pop- & rockarchief:

Twee jaar na hun opgemerkte verschijning op het Folkfestival van Dranouter is Laïs klaar met hun eerste CD. Hun naamloze debuut bevat veertien traditionele songs in eigentijdse arrangementen. Laïs betekent "stem" en verwijst ook naar de middeleeuwse "Lais", erotische troubadoursliederen. Maar Laïs staat vooral voor drie jonge vrouwen uit Kalmthout, die hun ziel verloren aan folk: Jorunn Bauweraerts, Annelies Brosens en Nathalie Delcroix.

Ze kennen elkaar al van jongsaf aan, maar Laïs werd geboren in de zomer van 1994, toen Jorunn en en Annelies op de laatste ochtend van de folkstage van Gooik het liedje ‘Barbagal’ zongen. "Het werd muisstil", herinnert Jorunn zich. "Na afloop zei iemand van Kadril dat we verder moesten doen."
Muziek was op dat moment al een opbloeiende passie. Jorunn komt uit een muzikaal gezin - haar vader is een gereputeerd doedelzakspeler - en Annelies begon al vroeg een haar studie klassieke zang.

Laïs beleefde zijn grote moment toen het trio op het podium van Dranouter, met folkrockgroep Kadril achter zich, het publiek eerst wakker zong en vervolgens in extase bracht. Emmylou Harris sprak vol lof over hun harmonieuze samenzang en had het over ‘engelenstemmen’.

De onverwachte massale respons bracht de hoofden van Laïs niet op hol. "We voelden daar voor het eerst dat het dit was dat we met ons leven wilden doen." Zegt Jorunn. "Maar we waren nog erg jong. We moesten realistisch blijven en waren nog niet klaar om een CD op te nemen." Laïs ging toen op zoek naar de juiste vorm om hun muziek over te brengen. Ze probeerden het met vier muzikanten, wat niet bleek te lukken, en trokken dan op uitgebreide tournee langs culturele centra met Kadril.

In het voorjaar van 1998 werd het trio enthousiast onthaald op het Klein Karoo Festival in het Zuid- Afrikaanse Oudtshoorn. Daarna begonnen ze aan de opnames van hun eerste CD. Laïs koos ervoor hun liedjes a cappella te zingen, als ze instrumentaal te laten begeleiden.

De CD bevat drie eigenzinnige covers (van Cantovivo - het nonsensicale "Barbagal" - van Sinéad O’Connor - het bloedmooie "In This Heart" - en Jacques Brel - de vroege track "Le Grand Jacques", ook terug te vinden op de Brel-compilatie "Brel op 1") en heel wat traditionele teksten met nieuwe melodieën en arrangementen. Het repertoire verwijst naar Schotland, Zweden, Italië, Vlaanderen en Ierland : Laïs denkt ruim, naar aloude Belgische traditie.
"Oude teksten zijn best nog bruikbaar." Vindt Annelies. "Er schuilt een hele wereld achter die oude taal, en het is zalig te weten dat lang geleden mensen met die woorden werkten. Dat is ons doel: de muziek van vroeger verder laten doorleven."

In Laïs komen verschillende invloeden samen. Jorunn houdt vooral van mannenstemmen uit folk en blues en kijkt erg op naar zwarte zangeressen. Annelies denkt meer vanuit de klassieke zang die ze nog steeds studeert. Ze houdt ook van Loreena McKennitt en Värttinä. Nathalie zweert bij zangeressen die met hun persoonlijkheid verschillende stijlen aankunnen. Zoals bij Sinead O’Connor en zwarte zangeressen in het algemeen.

Samen vormen ze Laïs. Klaar voor Vlaanderen en daarbuiten. De eerste single van de CD is "‘t Smidje", een melodie op een traditionele tekst die de groep al dansend maakte. In eigen land zijn ze intussen bekend bij het trouwe folkpubliek. Nu wil de groep naar buiten treden. Overtuigd van zichzelf.

In de pers :

- Weekend-Knack : "De eersteling van het Kalmthoutse drietal heeft inderdaad een hemels, weldadig effect. De eeuwenoude teksten van Vlaamse traditionals bekken verbazend goed in de mond van Jorunn, Annelies en Nathalie. Een anachronisme zijn ze evenwel niet, getuige het stevig rockende 't Smidje en de cover van Sinéad O'Connors In This Heart. Met dank aan Kadril."

- Dirk Steenhaut in Metro (De Morgen) : "Folk leeft weer in Vlaanderen ... Laïs wil tragische balladen en frivole huppeldeunen van vroeger doen voortleven, maar covert net zo goed Jacques Brel of Sinéad O'Connor. Sterk debuut."

- Het Doosje : "LAIS is in de Vlaamse folkwereld een echt begrip geworden. Hun ster is in enkele jaren tijd werkelijk naar de hoogste regionen in het folkfirmament gestegen. Die waardering hebben ze niet zomaar gekregen, hun prachtige stemmen, hun benadering en stijl hebben hier iets met te zien. Het zijn drie jonge meisjes die prachtig kunnen zingen en in plaats van pop of rock te brengen, bewerken ze oude volkse liederen en geven er hun eigen timbre aan. Een bewijs dat onze oude volkse liederen nog hedendaags kunnen gebracht worden en dat onze jeugd daar nog best kan naar luisteren. De zaal zat (bij de voorstelling van hun CD) dan ook overladen vol toen de speakerin van dienst LAIS kwam aankondigen met de woorden "Ze zijn de Spice Girls van de folk""
Mijn Mening

Le mystère des voix de Kalmthout : hoe komt het dat drie Vlaamsche meiskens nu eens klinken als een Slavisch zigeunerkoor, dan weer als een roedel Zweedse boerinnetjes en tenslotte als een bende middeleeuws kijvende wijven ? Het stemmenwerk van Jorunn, Nathalie en Annelies is knap, dat valt moeilijk te ontkennen.
De liedjes klinken ook wel fris, maar dat alleen in vergelijking met het gebruikelijke muffe folkrepertoire. De Kadril-stempel is duidelijk hoorbaar op de met instrumenten begeleide songs (en nog het meest op het dansbare "'t Smidje", dikwijls op Radio 1 te horen).

Mijn favorieten : Het vrolijk-dansend-naar-het-einde-der-tijden "De wereld vergaat", de ongelukkige liefdesverhalen "De Wanhoop" en "Zeven Steken", en de zeer geslaagde Brel-cover "Le Grand Jacques". Afknappers : de teveel op stemeffectjes terende en naar de buitenlandse voorbeelden referende liedjes zoals "Barbagal", "Min Morfar", en de vervelende "extra track".
Al bij al dus wel een geslaagd debuut, maar of het veel popliefhebbers naar het folk-kamp zal weten over te halen ?

(Auteur: Dirk Houbrechts)