Bright lights
Type: | album |
Formaat: | CD |
Uitvoerder(s): | Orange Black |
Label(s): | Atomic Recordings |
Label code: | AR 013 |
Releasedatum: | 1999 |
Aanwezig in Muziekcentrum | neen |
Genre(s): | Rock / Alternative |
---|
Taal: | Engels |
---|
Track-info
1. | Southern feel |
2. | Sad joke |
3. | Money wheel |
4. | Summer cold |
5. | Girl tattoo |
6. | One man and his horse |
7. | Trash it |
8. | Lonely (with you) |
9. | Boy meets girl |
10. | Passion |
11. | Turn on |
Perscommentaren
"Ook in ons eigen land worden liedjes gesmeed die, qua duurzaamheid, met graniet kunnen wedijveren. Op Bright Lights, de tweede cd van Orange Black, staat iedere zucht, iedere muzikale wending immers ten dienste van de song. 'Summer Cold', het intrieste 'Lonely (With You)' en het lethargische 'Turn On' zijn geslaagde oefeningen in zelfbeheersing. 'Southern Feel' is een nostalgische mijmering over eindeloze vakanties en in 'Boy Meets Girl' krijg je twee tegengestelde visies op schoorvoetende tienerliefde voorgeschoteld. Maar het gaat er bij dit kwartet soms ook speels en onstuimig aan toe, zoals in 'Girl Tattoo'; frivool in het instrumentale 'One Man and His Horse' of rammelend en noisy in 'Passion'. Zodat we dit plaatje van Orange Black zonder reserves kunnen aanbevelen aan eenieder die over een paar frisgewassen oren beschikt."
Dirk Steenhaut, De Morgen (13.11.1999)
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Eerste beluisteringen kunnen je soms op het verkeerde been zetten. In dit geval staat mijn mening na een stuk of 10 beluisteringen ongeveer diametraal tegenover mijn oordeel dat klaarstond na één hoorbeurt. En die luidde ongeveer als volgt : "cliché, saai, gezeur, flauw. Volgende".
Net als bvb. hun vrienden van dEUS (op wiens feestje ze tijdens de "laatste concerten van het millennium in de Hallen van Schaarbeek waren uitgenodigd) is dit immers het soort plaat dat groeit als bamboe : In het begin ziet het eruit als ordinair gras, maar na enkele dagen staat het hoger dan een huis. De steunpilaren van dit huis zijn in dit geval de verstandige single-keuzes "Southern Feel" en "Money Wheel", en als uitschieter de song "Summer Cold", zeker en vast een single waard. Flarden van klasse staan er ook op "Sad Joke" (crème van een song tot hij na 2 minuten de nek wordt omgewrongen) en de heerlijk uitfreakende rock van "Passion". Niet toevallig zijn dit bijna allemaal de wat rustiger nummers op "Bright Lights", want op de iets ruigere kant van de CD kicken wij minder.
OK, verrassend is het allemaal niet, maar saai of zeurderig allerminst. Rustige, waaierende popmuziek met gitaren, knappe melodiëen, fijne teksten ...
"The Future" is dus wel degelijk een beetje "Orange". En "Black", not "bleak".
Jaimie Luyckx in Rif-Raf (n) : "Mensen die dachten dat het alomgeprezen gitaarcombo Orange Black vandaag nog gewoon leuke casual popmuziek maakte, heeft het mis ... Die nieuwe plaat is nog steeds , casual, poppy of noem het hoe je wil - rustig bijvoorbeeld - maar ze zit al dagen in mijn cd. En dat is niet meer gewoon ... Misschien moet het dit jaar maar eens gebeuren voor Orange Black".
- dp bij Up To Music : "Het sympathieke Orange Black timmert stevig aan de met low-fi bezaaide rockwegen en speelde zich onder andere al in de gunst van Pavement, de keizers van de ‘ontstemde’ poprock. Adelbrieven die Orange Black stevig bevestigt op het nieuwste album. ... Wie de low-fi blauwdrukken van groepen als Pavement, Pond, Seam en in mindere mate de Lemonheads koestert als waren het edele metalen, zal ook aan ‘Bright Lights’ een vette kluif hebben waar nog uren ‘knauwplezier’ aan vastkleeft."
- Surf-Inn : "De nieuwe van Orange Black is een logisch vervolg op "It's Electric!". Intieme treurwilg-luisterliedjes en stevige rocksongs bevolken, op het instrumentale spielereitje "One Man and His Horse" na, nog steeds de setlist van deze band uit Kontich. Naar het einde toe, kent de plaat wel wat mindere momenten."
Auteur: Dirk Houbrechts