Toujours moi
Type: | album |
Formaat: | CD |
Uitvoerder(s): | Axelle Red |
Label(s): | Virgin Music Belgium |
Label code: | 847 343 |
Releasedatum: | 22.03.1999 |
Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
Genre(s): | pop |
---|
Taal: | Frans |
---|
Track-info
1. | Faire des mamours |
2. | Mon futur proche |
3. | Ce matin |
4. | Parce que c'est toi |
5. | A 82 ans |
6. | La réponse |
7. | Bimbo à moi |
8. | Stay or not |
9. | J'ai jamais dit (Je serais ton amie) |
10. | Quitter tot |
11. | Toujours moi |
Perscommentaren
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
De nieuwe cd van Axelle Red is het soort schijf dat voorbij waait als een lentjebriesje op de eerste dag van het jaar dat de temperatuur de kaap van de 20 graden haalt, de terrasstoelen sneller vol komen te zitten dan ze kunnen worden bijgesleept, de rokken als eens wat korter worden en de vogels 's morgens zo oorverdovend naar mogelijke partners fluiten dat je er wakker van wordt ... kortom ... Axelle heeft de soundtrack bij deze dag van mijn lente geschreven. Waarvoor dank.
Hulde daarnaast ook voor de songs "Toujours Moi" (waarom moet dit hààr nu altijd overkomen?? Geheide hits schrijven, bedoel ik), "A 82 ans" (minimaal liedje met een Philip Glass-synthesizer), "J'ai jamais dit" (bloedmooi met karrevracht violen en zeemzoete melodie), "Parce que c'est toi" (vermoedelijk een erg persoonlijke tekst rondom haar huwelijk van vorig jaar), "Bimbo à moi" (als dit geen zomerhit in Frankrijk wordt ?) en "Stay or not" (Theme from Shaft). Van minder allooi (wegens te veel het muzikale equivalent van de négligé of een gebruikte kauwgum) zijn het openingstrio en "La Réponse".
Axelle had voor deze plaat alle touwtjes zelf in handen, tot en met de productie toe : de zang is daarbij erg naar de voorgrond gemixt en hier en daar sluipen nu wat Air / Dimitri from Paris invloeden in de soul-frans chanson-mix binnen. Nogmaals valt op dat Axelle technisch allerminst een perfecte zangeres is (als "Diva" zou ze wellicht wat bleek uitvallen), maar dit "gebrek" weet ze ruimschoots te compenseren met de intimiteit, sensualiteit en warmte die er van haar stem uitgaat. Moge deze lente lang duren.
In de pers :
- Dirk Steenhaut, 22 maart 1999 in De Morgen : "Dit is geen slechte plaat, maar het is zeker niet het sterkste dat Axelle Red al heeft afgeleverd. Ze mist de coherentie van "A tâtons", had best nog enkele catchy nummers kunnen gebruiken en door dat ze als producer nog niet helemaal voluit durft te gaan neigt het geheel soms te vaak naar middle of the road. Volgende keer weer een ietsepietsie rauwer, graag".
- Johan Copermans, 3 april 1999 in Het Nieuwsblad : "Her en der zijn al cd-besprekingen verschenen waarin "Toujours Moi" als routineus wordt omschreven. Terwijl de cd ons net veel avontuurlijker overkomt dan de vorige. Ze trapt af met een nummer van ruim 7 minuten, in het midden duikt een instrumentale jam op, en op "Bimbo à Moi" horen we haar van haar speelse ijde, een zijde die we nog niet kenden".
(Auteur: Dirk Houbrechts)