Novastar
Track-info
| 1. | Wrong |
| 2. | Smooth flavours |
| 3. | Caramia |
| 4. | Moreau |
| 5. | The best is yet to come |
| 6. | Millersan |
| 7. | Carelessly dating |
| 8. | E |
| 9. | Do run |
| 10. | Lost & blown away |
Perscommentaren
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
"Where did We Go Wrong?", vraagt Joost Zweegers op de eerste song van zijn titelloze debuutcd, die hier in België ondertussen al een week of vier staat te blinken op de eerste plaats van de hitparade van CD-verkoop. Het antwoord wat hemzelf betreft is even simpel als verbazingwekkend : nergens. Want als hij tussen zijn rock-rally overwinning van 4 jaar geleden en de uiteindelijke release van deze cd al ergens is verloren gelopen, heeft dat toch geleid tot wat er op de cd is aanbeland, en is dus hoe dan ook de moeite geweest.
Negatieve aspecten? Lastig te vinden, maar met wat kwade wil zijn ze er wel : de aanpak van de songs is ietwat te zoet ("Caramia") en braaf ("E"), de falsetto onkracht een paar songs in plaats van te ontroeren ("Smooth Flavours", tot aan het refrein een drive à la de beste Crowded House songs, daarna een schotelvod), er staan een paar songs te weinig op (de Police cover van "Can't stand losing you" had er mogen opstaan, u vindt hem op de b-kant van de tweede single), en bovenal is er het feit dat de meeste songs zich verhouden ten opzichte van "Wrong" zoals Joe Dalton zich in hoogte verhoudt zijn broer Averell Dalton. Dat laatste is dan nog geeneens bedoeld als een negatieve opmerking t.o.v. die andere songs (uitzondering "Do Run" en "Moreau"), het is gewoon dat "Wrong" op de eenzame hoogte van de bijna perfecte popsong vertoeft. Van de rest liggen uiteraard die andere single "The Best is Yet To Come", en daarnaast "Millersan", "Carelessly Dating" en "Lost & Blown Away" ten huize Houbrechts op de bovenste plank.
Novastar verdient op basis van deze cd minstens een internationale carrière zoals pakweg Michael Penn ("No Myth" was ook al zo'n perfecte song), Tim Finn, Luka Bloom of zo. Een dominantie van de muziekbizz, zoals op dit moment bij ons, zit er internationaal gesproken wellicht niet in.
Gemakkelijk was het niet, dat moet u mij nageven, zoveel kritiek bij elkaar vinden op een cd die ongeveer zo goed is als een cd maar kan zijn. Alle muggenzifterij, haarkloverij, toekomstpessimisme, en succesjaloezie aan de kant is de boodschap dan ook simpel: als, als, u deze cd nog niet heeft, koop hem. Ligt hij al in de cd-speler, gewoon nóg een keertje opleggen ... en genieten ... geniet van de kracht van een bijna perfecte popmuziek.
In de pers :
- T.C. in Mad (Le Soir) : "Ce premier album est une réussite totale. Sa voix ... se met au service de chansons pop fortes et accrocheuses. Un peu comme Jasper d'Arid, Joost séduit immédiatemment par ses capacités vocales alors que son talent d'écriture est indéniable. Wouter Van Belle, à la production, l'a aidé à ficeler un disque somptueux, sauvage et terriblement mélodieux. Sacré coup de coeur..."
- MVS in Humo : "Brute pech voor wie rond deze tijd van het jaar een nieuw plaatje meende te moeten leggen ... We kunnen ons namelijk niet herinneren hoe lang het geleden is dat we nog eens een songwriter onvervaard, borst en kin vooruit, voor de tijdloze en klassieke plaat hoorden gaan en dat hij er nog met verve in slaagt ook. En wellicht nog langer geleden is het dat wij nog eens een plaatje hoorden dat, als een afwisselend withete en ijskoude wind, dwars door je ziel blaast en - al is het maar heel even - allerlei vitaals raakt.".
- Dave Peters in Uptomusic : "De single 'Wrong' is een emo-kraker van formaat die het haar op elk lichaamsdeel rechtop zet. Sterke zang, catchy gitaren en een refrein dat eindeloos blijft nazinderen in de hersenpan. Ook 'The Best Is Yet To Come' bekoort ons, zij het op iets bescheidenere wijze. 'Novastar' is in z'n totaliteit een eenzame hartenfabriek die in vijf ploegen tranen van ontroering uit uw kijkers blijft sleuren. ..."
- Dirk Steenhaut in Metro (De Morgen) : "Pure pop met uitgekiende instrumentaties, pakkende melodieën en een hoog emotionaliteitsgehalte. Zweegers blinkt uit als zanger én als songwriter, maar brengt af en toe iets teveel versieringen aan."
- Sasha Vander Speeten in Rif-Raf : "Joost Zweegers, liedjessmid, overhandigt deze ambachtelijk gemaakte debuutplaat die op het eerste gehoor solide en oerdegelijk klinkt. Novastar speelt mooie liedjes, zo simpel is het, zo stupide is de conclusie. ... Dit is pop uit een tijd waar dat genre nog niet werd vereenzelvigd met boysbands of Zillion-house."
(Auteur: Dirk Houbrechts)
"Niet één andere belpopklassieker heeft ons bij zijn release zo midscheeps geraakt en doet dat haast vijftien jaar later - na duizenden uren radio-airplay - nog altijd. Geen enkele andere plaat van eigen kweek heeft songs met zulke hymnische kwaliteiten als The Best Is Yet to Come . Heeft songs die zo majestueus openscheuren als Caramia . Die zo heerlijk heen en weer slingeren tussen vrolijk uptempo en melancholisch zacht als Smooth Flavours . Of die je zo slaafs meeslepen met een ogenschijnlijk onbenullige melodie als E , maar die na amper één beluistering wel voor eeuwig op je ziel staan getatoeëerd." (*****)
Vincent Byloo, Focus Knack, 23.04.2014, p.44
